ရင်ဝယ်ထားသားလည်းမဟုတ်

ရင်ဝယ်ထားသားလည်းမဟုတ်

+++++++++++++++++

“ဟောဒီကပြောင်းဖူးပြုတ်”

“အစ်မကြီးတို့ယူကြဦးမလား”

“ပြောင်းဖူးပြုတ်ပူပူလေး”

“ဈေးသည်လာပါဦး”

“လာပြီလာပြီ”

မခင်မေလည်းဈေးဝယ်က

ခေါ်လိုက်သည်မို့ပြုံးရွှင်စွာ

ဈေးဝယ်အနီးသို့ရောက်လာသည်။

“အန်တီပြောင်းဖူးတစ်ဖူး

ဘယ်လောက်လဲရှင့်”

“တစ်ဖူးကို၂၀၀ပါ သမီး

သမီးဘယ်နှဖူးယူမလဲ”

“တစ်ဖူး၂၀၀ဆိုရင်၁၀၀၀ဖိုးပေးပါ”

“သမီးကဈေးဦးဖောက်ကို

၁၀၀၀ဖိုးဝယ်တယ်ဆိုတော့

အန်တီကပြောင်းဖူးအတိုလေး

တစ်ဖူးအပိုထည့်ပေးလိုက်တယ်နော်

သမီး…”

“ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးပါအန်တီ

ခဏလေးသမီးပင့်ပေးမယ်

တောင်းကအလေးကြီးဆိုတော့

အန်တီလေးနေမှာစိုးလို့”

“ကျေးဇူးပါပဲကွယ်

အန်တီသွားဦးမယ်နော်သမီး”

“ဟုတ်ကဲ့အန်တီ”

မခင်မေလည်းပြောင်းဖူးတောင်းကို

ခေါင်းပေါ်ရွက်ပြီးလှည့်ရောင်းနေ

တော့သည်။

တစ်ကောင်ကြွက်တစ်မျက်နှာ

မခင်မေ၏ဘဝ

မိဘများကိုလည်းအပျိုပေါက်စ

အရွယ်ကတည်းကဆုံးရှုံးခဲ့ရလေ

သည်။

အားကိုးအားထားရဖို့

အိမ်ထောင်ပြုပြန်တော့လည်း

ခင်ပွန်သည်းမှာရောဂါဖြင့်

ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်ဆုံးပါးသွား

ခဲ့သည်။

လင်မရှိမုဆိုးမဘဝဖြင့်

ဘဝ၏လောကဓံကိုအံတုရင်း

ရှေ့ဆက်ခဲ့လေသည်။

မခင်မေအားအရပ်ထဲမှအမျိုးသားများက

ပိုးပန်းကြပေမယ့်လည်း

ဆုံးပါးသွားပြီဖြစ်သည့်

ခင်ပွန်းသည်မှလွဲ၍ မည်သည့်ယောကျ်ားကိုမှ မခင်မေ

မချစ်မနှစ်သက်ခဲ့ပေ။

ထို့ကြောင့်နောက်အိမ်ထောင်

မပြုပါပဲဈေးသည်ဘဝဖြင့်ဘဝကို

ရုန်းကန်ရှာဖွေခဲ့လေသည်။

ယခုလည်းအရပ်တကာလှည့်ပြီး

ပြောင်းဖူးတောင်းတစ်တောင်းဖြင့်

တစ်လမ်းဝင်တစ်လမ်းထွက်

ဝမ်းစာကိုရှာဖွေနေရလေသည်။

“ပြောင်းဖူးပြုတ်ယူကြဦးမလား

အစ်ကိုကြီးတို့အစ်မကြီးတို့

ပြောင်းဖူးလေးတွေချိုတယ်နော်

ယူကြဦးမလား.”

“အူဝဲ အုဝဲ အူဝဲ”

“ဟောတော့် ကလေးငိုသံပါလား”

လူပြတ်သည့်လမ်းကြားထဲသို့

အရောက်ကလေးငိုသံအား

မခင်မေကြားလိုက်ရသည်။

“အူဝဲ အူဝဲ”

“ဘယ်နားကအသံထွက်နေပါလိမ့်”

မခင်မေလည်းဟိုဟိုသည်သည်

လိုက်လံရှာဖွေလိုက်သည်။

“ဟင်…မွေးခါစကလေးလေးပါလား

ဘယ်သူလာပြီးစွန့်ပစ်သွားပါလိမ့်နော်”

မခင်မေလည်းလမ်းဘေးခြုံနံဘေး

မှကလေးငယ်အားကောက်ယူပြီး

ပွေ့ချီလိုက်သည်။

“ဟယ်…ကလေးလေးက

ချစ်စရာလေးပါလား။

“ယောကျ်ားလေးလား

မိန်းကလေးလားမသိဘူး။

မှန်းစမ်း”

“ဟယ်…ယောကျ်ားလေးပါလား

ဘယ်လိုမအေမျိုးလဲမသိဘူး

ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့

ကလေးကိုလာပြီးပစ်ရတယ်လို့

လူစိတ်ကိုမရှိကြဘူး။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ငါနဲ့ထိုက်လို့ငါရတာပဲ

ဒီကလေးကိုငါရအောင်မွေးမယ်

ဟုတ်ပြီဒီကလေးကို ငါမွေးစားရမယ်”

မခင်မေလည်းကလေးငယ်အား

ပွေ့ချီကာဈေးမရောင်းတော့ပဲ

အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။

==============

“မခင်မေ…ဘယ်ကကလေးခေါ်လာတာတုန်း”

အိမ်နီးချင်းဖြစ်သူမသက်ထားက

မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

“ငါဒီနေ့ဈေးရောင်းသွားရင်

ထီပေါက်လာလို့အေ့”

“ဘာထီပေါက်တာတုန်းမခင်မေရဲ့”

“ငါဒီကလေးကိုကောက်ရလာလို့

ပြောတာအေ့၊ငါကလေးသိပ်ချစ်

တတ်တာနင်လည်းသိသားနဲ့ဒါကြောင့်

ငါဒီကလေးကိုမွေးစားဖို့ခေါ်လာတာ

သက်ထားရဲ့။

“ဖြစ်ပါ့မလား မခင်မေရယ်

အစ်မကဈေးရောင်းရတာက

တစ်ဖက်နဲ့မလား၊ဘယ်လိုလုပ်

ဒီကလေးကိုကြည့်နိုင်မှာလဲ”

“ဒါများမခက်ပါဘူး သက်ထားရယ်

ငါဈေးရောင်းထွက်ရင်ဒီကလေးကိုပါ

တစ်ခါတည်းခေါ်သွားမှာပေါ့ဟ”

“မခင်မေဖြစ်ရင်လည်း

ပြီးတာပါပဲရှင်…

ကျွန်မကမခင်မေကိုမကြည့်ရက်လို့

ပြောရတာပါ”

“ငါနားလည်ပါတယ်သက်ထားရယ်

ငါနဲ့ဒီကလေးကရေစက်ပါလို့

ဆုံခွင့်ရတာဟ၊ဒါကြောင့်ငါဒီကလေးကို

မွေးစားဖို့ဆုံးဖြတ်ပြီးခေါ်လာတာပဲ။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ငါဘယ်လောက်ပဲ

ပင်ပန်းပင်ပန်းဒီကလေးကို

သေချာကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်မှာပါ”

“အင်း…မခင်မေတော့

နေရင်းထိုင်ရင်းအပူလုံးတိုးပြီ

ထင်ပါရဲ့ရှင်”

“ဒါကအပူလုံးမဟုတ်ပါဘူးအေ

ငါ့ကိုအေးမြစေမယ့်ရေပေါက်လေး

ပါဟဲ့”

မသက်ထားလည်း

မခင်မေကိုကြည့်ပြီးပြုံးသာနေမိ

တော့သည်။

==============

ကလေးကိုကောက်ရပြီးသည့်

နေ့မှစ၍မခင်မေတစ်ယောက်

ဈေးရောင်းသည့်

အခါကလေးကိုပုဆိုးဖြင့်စလွယ်

သိုင်းကာအမြဲခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။

ကလေးငယ်အားတိုက်ရန်

နို့မထွက်ပြန်တော့ကလေးအတွက်

နို့ဗူးပြေးဝယ်ရပြန်သည်။

တစ်ခါတလေပြောင်းဖူူပြုတ်နေရင်း

ကလေးငိုသဖြင့်ကလေးအိပ်အောင်

ပုခက်ပြေးလွှဲရပြန်သည်။

ညဈေး၌ထိုင်ရောင်းနေရင်း

ကလေးအိပ်အောင်ဈေးရောင်းရင်း

ချော့မြူသိပ်ပေးရပြန်သည်။

ယခုလိုဒုက္ခများအား မခင်မေ

တစ်ယောက်ဒုက္ခဟုမမြင်

ပင်ပန်းသည်ဟုမညည်းပဲ

အပြုံးမပျက်စွာချစ်ခဲ့လေသည်။

ဤသို့ဖြင့် မခင်မေမွေးစားထား

သည့်ကလေးလည်းလူတစ်လုံး

သူတစ်လုံးဖြစ်လာခဲ့သည်။

“သားရေ ကျော်ကျော်”

“ဗျာ…အမေ

သားကိုဘာခိုင်းစရာရှိလို့လဲအမေ”

“ဟိုဘက်လမ်းကအန်တီဖြူမေ

ကိုသိတယ်မလားသား”

“ဟုတ်သိတယ်လေ အမေရဲ့”

“အန်တီဖြူမေကို

ပြောင်းဖူးပြုတ်လေးသွားပို့

ပေးစမ်းပါသားရယ်။

သူကမနေ့ကတည်းကမှာထားလို့

အမေလည်းမအားသေးလို့

သားကိုသွားပို့ခိုင်းတာ”

“ဟုတ်သားသွားပို့ပေးမယ်အမေ”

“အေးအေး အမေ့သားက

လိမ္မာပါတယ်ကွယ်”

ကျော်ကျော်လည်းပြောင်းဖူးထုပ်ကို

ဆွဲကာဒေါ်ဖြူမေအိမ်အားထွက်

လာခဲ့သည်။

“လေးဖြူမေ လေးဖြူမေ”

“သြော် သားကျော်ကျော်ပါလား

လာလာအိမ်ထဲလာ”

“အမေကပြောင်းဖူးပြုတ်

ပို့ခိုင်းလိုက်လို့ လာပို့တာဗျ”

“အေးအေး ကျေးဇူးပါပဲကွယ်”

“ဟုတ်ဒါဆိုသားပြန်ပြီနော်”

“အေးအေး ဂရုစိုက်ပြန်ဦး”

“ဟုတ်”

ကျော်ကျော်လည်းပြောင်းဖူး

ပို့ပြီးအိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။

==============

“အမေသားဗိုက်ဆာပြီ

ဘာချက်လဲ”

“ငါးခြောက်လေးချက်ထားတယ်သားရဲ့”

“သားမှငါးခြောက်မကြိုက်တာကို

အမေကလည်း”

“သားငါးခြောက်မကြိုက်ရင်

အမေကြက်ဥကြော်ပေးမယ်လေ

ခဏလေးစောင့်”

“ပြီးရော”

ကျော်ကျော်လည်းနှုတ်ခမ်းစူပြီး

ထိုင်စောင့်နေတော့သည်။

ဒေါ်ခင်မေလည်းမီးဖိုထဲဝင်ကာ

ကြက်ဥတစ်လုံးအားအပြေးအလွှား

ကြော်ရတော့သည်။

“ရပါပြီသားရေ ဟောဒီမှာ

ကြက်ဥကြော်ပူပူနွေးနွေးလေး”

“ဟေးစားမယ်”

ကျော်ကျော်လည်းဆာနေသဖြင့်

ထမင်းတစ်ပန်းကန်တစ်ချပ်လုံး

ခေတ္တခဏအတွင်းမှာပင်ကုန်ဆုံး

သွားလေသည်။

“သားညကြအမေနဲ့လိုက်ဦးမှာလား”

“လိုက်မှာပေါ့အမေရ

အမေနဲ့ဈေးရောင်းရင်းစာကျက်လို့

ရတာပဲဟာ”

“ငါ့သားလေးကစာကြိုးစားမှန်း

အမေသိတာပေါ့ ဒါကြောင့်

ငါ့သားလေးစာကျက်ရင်းစားဖို့

မုန့်တွေတောင်အမေကဝယ်ထား

သေးတယ်”

“ဒါကြောင့်အမေ့ကို

ကျွန်တော်ကသိပ်ချစ်ရတာ”

“သွားလူလည်လေး

မအေကိုဒီလိုအပြောတွေနဲ့

ကပ်ချွဲနေတာ”

“ဟီးဟီး”

ညနေစောင်းတော့ပြောင်းဖူးပြုတ်

ရောင်းရန်အတွက်သားအမိနှစ်ယောက်

အိမ်မှထွက်လာခဲ့သည်။

သားအမိနှစ်ယောက်

ရုပ်ရှင်ရုံရှေ့တွင် ထိုင်ပြီး

ပြောင်းဖူးပြုတ်ရောင်းနေလေသည်။

“ပြောင်းဖူးပြုတ်ချိုချိုလေး”

“အမေ့အသံကတိုးလိုက်တာ

နေနေ သားအော်ပြမယ်”

“ဟောဒီကပြောင်းဖူးပြုတ်

ပူပူလေးဗျို့ ”

“ဟား ဟား ဟား

အမယ်လေးသားရယ် အသံသေး

အသံညှောင်နဲ့အားကုန်နေလိုက်တာ

ငါ့သားလေးမောနေပါ့မယ်”

“မမောပါဘူးအမေရဲ့

ဒီလိုအော်ရောင်းပေးမှအမေမမောမှာပေါ့

“လိမ္မာလိုက်တာငါ့သားလေးက”

“အန်တီပြောင်းဖူးတစ်ဖူးလောက်”

“ဈေးဝယ်လာတယ် သား”

“အစ်မကြီးတစ်ဖူးတည်းလားဗျ။

ကျွန်တော်တို့ရောင်းတဲ့ပြောင်းဖူးပြုတ်က

သူများပြောင်းဖူးတွေထက်ပိုပြီး

ချိုတယ်နော်”

“အမယ်လေး ကောင်လေးက

စကားတတ်လိုက်တာရှင်

ဒါအန်တီ့သားလား”

“ဟုတ်ပါ့ဟုတ်ပါ့”

“မင်းအညွှန်းကောင်းလို့

အစ်မကပြောင်းဖူး၂ဖူးယူပါ့မယ်ရှင်”

“ကျေးဇူးပါဗျ”

“ငါ့သားလေးကအပြောလည်းကောင်း

ဈေးလည်းကူရောင်းတတ်သားပဲ”

“အမေ့သားလေဗျာ

ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့”

ဒေါ်ခင်မေလည်းသားဖြစ်သူအား

ကြည့်ပြီးပီတိဖြစ်နေတော့သည်။

==============

တဖြည်းဖြည်းနှင့်ကျော်ကျော်

တစ်ယောက်ဆယ်တန်းသို့ပင်

ရောက်လာခဲ့သည်။

ကျောင်းမှအပေါင်းအသင်းများ

ကောင်းမှုကြောင့်ဆေးလိပ်ပင်

သောက်တတ်လာခဲ့သည်။

မိခင်ဖြစ်သူဒေါ်ခင်မေအားလာရောက်

တိုင်တန်းကြသဖြင့် သားဖြစ်သူ

ကျော်ကျော်အားဆိုဆုံးမရလေသည်။

မိခင်ရှေ့တွင်တော့ဘာမှ

မလုပ်တတ်သည့်အမူအရာဖြင့်

နေထိုင်ပြီးကျောင်းရောက်သည်နှင့်

ခွေးမြှီးကောက်ကျည်တောင့်စွပ်

ဖြစ်တော့သည်။

ဒီထက်ပိုဆိုးသည်ကကျောင်းစာ

ဘက်ကိုစိတ်မဝင်စားပါပဲ

အချစ်ရေးကိုသာဦးစားပေးခဲ့လေသည်။

အတန်းဖော်ဖြစ်သူ ယုယုနှင့်

သမီးရည်းစားဖြစ်ခဲ့လေသည်။

တစ်နေ့တွင်ဒေါ်ခင်မေ

တစ်ယောက်သားဖြစ်သူတက်သည့်

ကျောင်းရှေ့သို့ဈေးရောင်းရန်

ရောက်လာလေသည်။

“ပြောင်းဖူးပြုတ်ပူပူလေး

သားတို့ငမီးတို့ ပြောင်းဖူးပြုတ်

ချိုချိုလေးတွေရမယ်နော်

အားပေးကြပါဦး”

“ကိုကျော် ဟိုရှေ့မှာပြောင်းဖူးပြုတ်

ရောင်းနေသံကြားတယ် ချစ်စားချင်တယ်

ကိုကျော်”

“ချစ်စားချင်ရင်သွားရအောင်လေ”

ကျော်ကျော်နဲ့ယုယုလည်း

ကျောင်းရှေ့သို့ထွက်လာခဲ့ကြသည်။

“ဟင်…အမေပါလား

ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မလဲ။

ငါ့အမေသာပြောင်းဖူးရောင်းတဲ့

သူမှန်းသိသွားရင် ယုငါ့ကို

အထင်သေးပြီးချစ်ပါတော့မလား

မဖြစ်ဘူးမဖြစ်ဘူး

ငါတစ်ခုခုကြံမှပဲ”

“ဟင်…သားနံဘေးမှာ

ကောင်မလေးတစ်ယောက်ပါလား

ငါ့သားချစ်သူရည်းစားတွေများ

ထားနေရော့လား။

ဒါမှမဟုတ်ခင်မင်တဲ့သူငယ်ချင်းများလား

သားရဲ့မျက်လုံးတွေကိုကြည့်ရတာတော့

သာမာန်သူငယ်ချင်းတော့

ဟုတ်ဟန်မတူဘူး။

ငါ့သားတော့ပညာရေးဘက်ကို

အာရုံစိုက်နိုင်ပါ့မလားမသိပါဘူး”

“အန်တီပြောင်းဖူးတစ်ဖူး

ဘယ်လောက်လဲရှင်”

ယုယု၏စကားကြောင့်

ဒေါ်ခင်မေတွေးလက်စအတွေးများ

လွင့်ပျံသွားရသည်။

“သြော် အေး တစ်ဖူး၂၀၀ပါသမီး”

“ဒါဆိုရင်သမီးကို၂ဖူးပေးပါအန်တီ”

“အေးအေး သမီးလေး”

“ယုလာသွားမယ် ပြောင်းဖူးစားမနေနဲ့တော့

ကျောင်းတက်တော့မယ်”

“နေပါဦးကိုကျော်ရဲ့ ခဏလေးပါ”

“မရဘူးကွာ လာသွားမယ်

ဒီလမ်းဘေးကပြောင်းဖူးပြုတ်တွေ

စားရင်ယုကျန်းမာရေးထိခိုက်

မှာပေါ့ မစားပါနဲ့ယုရယ်”

“ကိုကျော်ပဲစောနက

စားချင်ရင်ဝယ်မယ်ဆို

အခုမှဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ”

“မသိဘူးကွာ လာဝယ်စားမနေနဲ့

လမ်းဘေးစာတွေ အလကားနေရင်း

ရောဂါရနေပါ့မယ်”

“ဟင်…ပြောရက်လိုက်တာသားရယ်”

ဒေါ်ခင်မေရင်ထဲမှာစကားလုံး

များတစ်ဆို့သွားရလေသည်။

“ကိုကျော်ကလည်းအဲ့လိုမပြောပါနဲ့

အန်တီ့ကိုအားနာစရာကြီး”

“ရပါတယ်သမီးရယ် ကိစ္စမရှိပါဘူး

သားလေးကိုဗွေမယူပါဘူးကွယ်”

“ခင်ဗျားကျုပ်ကိုသားလို့ မခေါ်ပါနဲ့

ကျုပ်မကြိုက်ဘူး”

“ဟင်”

“ကိုကျော်ပြောလေကဲလေပါလား

အန်တီရယ်ယုတောင်းပန်ပါတယ်နော်

ကိုကျော်ကအပြောမတတ်လို့ပါ”

“ရ ရပါတယ်သမီးရယ်

အန်တီဘာမှမဖြစ်ပါဘူး”

ဒေါ်ခင်မေမျက်ဝန်းမှ

မျက်ရည်များဝဲတက်လာခဲ့သည်။

မိမိအားစိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့်

ကြည့်သွားသည့်သားဖြစ်သူအား

ကြည့်ပြီးဒေါ်ခင်မေ

ငိုချင်းချနေတော့သည်။

ဒေါ်ခင်မေလည်းဈေးရောင်း

ချင်သည့်စိတ်မရှိတော့သဖြင့်

အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။

“မခင်မေ အစောကြီးပြန်လာတာလား

ဘာလဲနေမကောင်းလို့လား”

“မဟုတ်ပါဘူးသက်ထားရယ်

ငါ့ရင်ထဲမကောင်းလွန်းလို့ပါအေ”

“အီးဟီးဟီး ဟီးဟီး”

“ဘာဖြစ်လို့လဲ မခင်မေရဲ့

ကျွန်မကိုပြောမှပေါ့ ငိုနေလို့

ပြီးမှာမှမဟုတ်တာ”

“ဒီလိုပါ သက်ထားရယ်……”

ဒေါ်ခင်မေလည်းဖြစ်ပျက်

သမျှအကြောင်းစုံအားရှင်းပြ

လိုက်လေသည်။

“တောက်…တော်တော်မိုက်ရိုင်း

တဲ့အကောင်မိဘကိုများ

စော်စော်ကားကားပြောလွှတ်လိုက်တယ်

ကျွေးမွေးပြုစုခဲ့တဲ့မျက်နှာကိုမှ

မထောက်ပြောရက်ဆိုရက်လိုက်တာ

နေပါစေဦးပြန်လာရင်

ဒင်းကိုပြောဆိုပစ်ဦးမယ်”

“မပြောပါနဲ့ သက်ထားရယ်

တော်ကြာသားလေးကငါ့ကို

စိတ်နာနေပါဦးမယ်”

“အိုမပြောလို့ရမလား

အခုဟာကမိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်းကြီး

ပြောဆိုလွှတ်လိုက်တာ။

မွေးကျေးဇူးမရှိပေမယ့်

ကျွေးထားတဲ့ကျေးဇူးလေးတော့

ထောက်ဦးမှပေါ့ မခင်မေရယ်”

“အရင်ကသားလေးက

ဒီလောက်ထိမဆိုးပါဘူး။

အခုမှဘယ်လိုစိတ်ရိုင်းတွေဝင်သွားသလဲ

မသိပါဘူး သက်ထားရယ်”

“လူပျိုပေါက်အရွယ်လေ မခင်မေရဲ့

အပေါင်းအသင်းကြောင့်သူ့စာရိတ္တ

တွေပျက်ပြားလာတာ။

သူပေါင်းတဲ့ဟာတွေကကောင်းမှ

မကောင်းကြပဲကိုးသူပျက်စီးမှာပေါ့ရှင်

ပျက်စီးတာထက်မိဘကို

ကျေးဇူးကန်းတာတော့ နည်းနည်းလေးမှ

သဘောမကျဘူးမခင်မေ

နေပါစေပြန်လာမှတွေ့မယ် ဒင်းနဲ့”

ဒေါ်သက်ထားလည်း

မခင်မေဘက်မှမခံမရက်နိုင်

ဖြစ်နေရသည်။

==============

မနက်ကျောင်းဆင်းတော့

ကျော်ကျော်ကျောင်းမှပြန်လာခဲ့သည်။

ကျောင်းမှပြန်ရောက်ကတည်းက

မိခင်ဖြစ်သူဒေါ်ခင်မေအား

စကားမပြောပဲရှောင်နေလေသည်။

ထိုအချိန် ဒေါ်သက်ထားရောက်လာ

တော့သည်။

“ကျော်ကျော် နင်ဘာအချိုးချိုးလိုက်တာလဲ

မအေကိုနင်ဘာအချိုးချိုးလိုက်

တာလဲ”

“ဘာအချိုးချိုးလို့လဲဗျ

ခင်ဗျားနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ”

“ဟဲ့ဆိုင်တယ်ဟဲ့ ဆိုင်တယ်

မခင်မေကနင်ရောက်မလာခင်

ကတည်းကငါ့အစ်မအရင်း

တစ်ယောက်လိုချစ်ခင်လာခဲ့တဲ့

သူပဲဟဲ့။

ဘယ့်နှယ့်တော် ကိုယ့်ကိုကျွေးမွေးပြုစု

ခဲ့တဲ့မအေကိုလူလည်ခေါင်မှာ

အရှက်ခွဲရတယ်လို့

အံ့ပါရဲ့တော်အံ့ပါရဲ့”

“မပြောပါနဲ့ သက်ထားရယ်”

“ပြောရမယ် ဒီကောင့်ကို

ပြောရမယ်”

“ဒီမယ်အန်တီသက်ထား

ကျုပ်မှာလည်းကျုပ်အကြောင်းနဲ့

ကျုပ်မလို့အမေ့ကိုဒီလို

ပြောလိုက်ရတာဗျ။

ခင်ဗျားဘာမှနားမလည်ပဲဝင်မပြောပါနဲ့”

“နေပါဦး နင့်အကြောင်းက

ဘာမို့လို့ မအေကိုဒီလောက်

စော်ကားမော်ကားပြောလွှတ်လိုက်ရ

တာလဲ”

“ကျုပ်ချစ်သူယုယုက

ကျုပ်အမေဟာပြောင်းဖူးရောင်းတဲ့

လမ်းဘေးဈေးသည်မှန်း

သိသွားရင်ကျုပ်ကိုမချစ်တော့မှာ

ဆိုးလို့သူ့ရှေ့မှာလိမ်လိုက်ရတာ

အဲ့ဒါခင်ဗျားနားလည်လား”

“ဟင်”

“ဟား ဟား ဟား ဟား

ကောင်းလိုက်တဲ့ဆင်ခြေ

ကောင်းလိုက်တဲ့အကြောင်းပြချက်

မိန်းမတစ်ယောက်အတွက်နဲ့များ

ကိုယ့်မအေကိုမအေလို့

အသိမခံနိုင်ဘူးဆိုပါလား။

ရယ်တောင်ရယ်ချင်သေးရဲ့

ကျော်ကျော်ရယ် နင်ဘယ်ကလာသလဲ

နင်ကိုယ်တိုင်သိပါတယ်

နင်ကမခင်မေရဲ့သားအရင်း

မဟုတ်မှန်းတစ်ရပ်ကွက်လုံးလည်းအသိ

နင်လည်းအသိပဲမလား

ပြောစမ်းပါဦးကျော်ကျော်ရဲ့”

“ကျုပ်ကမွေးစားသားမှန်း

အားလုံးသိတာမှန်တယ်

ကျုပ်ကလမ်းဘေးကကောက်ရတဲ့

ကလေးတစ်ယောက်မှန်းလူတိုင်း

သိတယ်။

အဲဒါပေမယ့်ကျုပ်ချစ်သူယုမှ

မသိသေးတာသူသိသွားရင်

ကျုပ်ကိုအထင်သေးသွားမှာပေါ့ဗျ။

ကျုပ်ချစ်သူကကျုပ်ကိုအထင်သေးပြီး

ထားသွားမှာမလိုလားဘူး

အန်တီသက်ထား”

“နင့်ချစ်သူကနင့်ကိုအထင်သေးမှာ

စိုးလို့ဟုတ်လား။

အခုနင်လုပ်လိုက်တဲ့လုပ်ရက်ကရော

နင့်ချစ်သူကအထင်ကြီးမတဲ့လား

ပြောစမ်းပါဦးကျော်ကျော်ရဲ့

အာဂအချစ်သတ္တိခဲကြီးရဲ့”

“တော်ဗျာ ခင်ဗျားကျုပ်တို့

သားအမိကြားဝင်မပါနဲ့

ခင်ဗျားထွက်သွားဗျာ”

“သွားမှာပါသွားမှာပါ

ငါကကျေးဇူးကန်းတဲ့သူကို

ကျေးဇူးတရားအကြောင်း

လာပြောပြတာ။

မင်းလည်းပညာတတ်ပဲ ဒါတွေကို

မင်းနားလည်မှာပါ

ကဲမခင်မေကျွန်မပြောချင်တာလည်း

ပြောပြီးပြီဆိုတော့ ကျွန်မသွားမယ်”

“အေး အေး”

ဒေါ်ခင်မေလည်းသားဖြစ်သူကို

ကြည့်ပြီးမျက်ရည်များကျဆင်း

လာခဲ့သည်။

===============

“ကိုကျော် ယုတို့လမ်းခွဲရအောင်”

“ဘာ…ဘာပြောတယ်

လမ်းခွဲရအောင်ဟုတ်လား

ဘာဖြစ်လို့လမ်းခွဲရမှာလဲယုရဲ့

ကိုနားမလည်ဘူး။

ကိုယ့်မှာဘာအပြစ်ရှိလို့လဲ”

“ရှိတာပေါ့ သိပ်ရှိတာပေါ့

ကိုယ့်ကိုကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်ခဲ့တဲ့

မိခင်ကိုယုရှေ့မှာ စော်ကားမော်ကား

ပြောဆိုလိုက်တာ ကိုကျော်မှာ

အပြစ်ရှိတာပေါ့”

“ဟင်…ယု ယုကို

ဒီအကြောင်းတွေဘယ်သူလာပြော

တာလဲ”

“ဘယ်သူကပဲလာပြောပြောပါ

ကိုကျော်မှာအပြစ်ရှိတာအမှန်ပဲ

မဟုတ်လား။

ယုလေကိုကျော်ကိုအထင်ကြီးထား

သမျှအလကားပဲ”

“ကိုကျော်ဟာကျေးဇူးတရားကို

မေ့တတ်တဲ့လူမှန်းအခုယုသိသွားပြီ

ယုအထင်ကြီးတာဂုဏ်တွေငွေတွေ

ရွှေတွေမဟုတ်ဘူး ကိုကျော်ရဲ့။

“ကိုယ်ကျင့်တရားကိုပဲ

ယုကတန်ဖိုးထားဆုံးဖြတ်တာ

ကိုကျော်မှာယုသိထားတဲ့

ကိုယ်ကျင့်တရားလည်းမရှိသလို

မိဘအပေါ်ကျေးဇူးကန်းတဲ့

လူတစ်ယောက်ဖြစ်လို့

ပြီးတော့ယုကိုသဘောထားသေးသိမ်တဲ့

မိန်းကလေးတစ်ယောက်လို

ကိုကျော်တွေးထင်နေလို့

ယုလမ်းခွဲလိုက်တာ”

“ဘာဆိုင်လို့လဲယုရဲ့

အဓိကကယုနဲ့ကိုယ်နဲ့ချစ်နေဖို့ပဲ

မဟုတ်လား”

“ကိုကျော်ကိုကျွေးမွေးထားတဲ့

မွေးစားမိခင်ကိုတောင်ဒီလို

လုပ်ရက်မှတော့ ယုလိုသူစိမ်း

တစ်ယောက်အပေါ်ဆို

ကိုကျော်ဘယ်လောက်လုပ်ရက်မလဲ

ဆိုတာယုမတွေးရဲဘူး။

ဒါကြောင့်ယုတို့ဇာတ်လမ်းကို

ဒီမှာပဲအဆုံးသတ်လိုက်ကြတာပေါ့

ယုသွားပြီ”

“ယု ယု ယု”

ကျော်ကျော်လည်းမြေပြင်ပေါ်

ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ချကာ

မှိုင်တွေနေတော့သည်။

================

“အမေ”

“အမေသားကိုစကားလေးတောင်

မပြောချင်တော့ဘူးလား ဟင်အမေ”

“သားမှားပါတယ် သားတောင်းပန်ပါတယ်အမေ

ယုလည်းသားကိုအထင်သေးပြီး

ထားသွားပြီဗျ။

အမေ့အပေါ်ကိုရိုင်းစိုင်းမိလို့

သားကိုခွင့်လွှတ်ပါအမေရယ်

နော်သားကိုခွင့်လွှတ်ပါအမေ”

“အမေသားကိုအမြဲခွင့်လွှတ်ပြီးသားပါ

သားကိုအမေအပြစ်မမြင်ပါဘူးသား။

သားအမှားကိုသားသိရင်ပဲ

အမေကျေနပ်လှပါပြီသားရယ်။

အမေလေသားဆီကဘာမှမမျှော်

လင့်ပါဘူးသားရယ်

သားဆီကချစ်ချင်းမေတ္တာကိုပဲ

အမေကလိုချင်တာပါ

အမေလေသားကိုသိပ်ချစ်တာပဲ

ရယ်ဝင်ထားသားလည်းမဟုတ်ပေမယ့်

အမေ့အတွက်တော့သားလေးဟာ

အမေ့ရင်မှာပိုက်ထားတဲ့သားအရင်း

လေးပါပဲသားရယ်……”

“သားမှားပါပြီအမေရဲ့

အီးဟီးဟီး”

ကျော်ကျော်လည်းမိခင်ဖြစ်သူအား

နောင်တတရားတို့နဲ့အတူ

ပွေ့ဖက်ပြီးငိုကျွေးနေမိတော့သည်။

ပြီးပါပြီ။ ။

စာဖတ်သူအားလုံးရွှင်လန်းကြပါစေ

ဘေးကင်းကြပါစေလို့ ဆုတောင်းရင်း

အစဉ်အမြဲကြိုးစားလျက်