ဘဝခန်းဆီးနောက်ကွယ်မှာ(စ/ဆုံး) ———————————– ကျနော့်အစ်ကိုဝမ်းကွဲတစ်ယောက် ဖရဲတွေစိုက်တုန်းကပေါ့။ စိုက်ခင်းကထွက်တဲ့ ဖရဲသီးတွေကို ကားကြီးတွေနဲ့ တင်ပြီး တရုတ်မြန်မာနယ်စပ် မူဆယ်ကနေ တရုတ်နိူင်ငံ ဝမ်တိန်မြို့ထဲကို သွားပြီးရောင်းရတုန်းက ကြုံခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်ပျက်လေးတစ်ခုကို ပြောပြချင်တယ်။ အဲဒီတုန်းက ကျနော့်အစ်ကိုက တရုတ်နိူင်ငံထဲ ရောက်ဖူးအောင် ငါ့ညီလိုက်သွားဆိုတာနဲ့..ဖရဲသီးတွေ အပြည့်တင်ထားတဲ့ ကုန်ကားကြီးနဲ့ ကျနော်လိုက်သွား ခဲ့တယ်။အဲဒီတုန်းက …
လေနုအေးက တစ်ချက်ဝေ့လာသည်။မြေပေါ်ရှိ သားကောင်ခြေရာကို အသေးစိတ် ကြည့်ရှုနေသောတစ်ချက်တစ်ကောင် သိန်းလွင်မောင်’က ဘိုဟန်၏မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ဘိုဟန်က သိန်းလွင်အောင်၏ မျက်နှာကို ငုံ့မကြည့်ဘဲ လက်တွင်းမှ သေနတ်ကို .အသင့်အနေအထားနှင့် ကိုင်ထားပြီး ညာလက်ညှိုးက ရိုင်ဖယ်မောင်းကွင်းပေါ် ဖိကပ်ထားပြီး ရုတ်ချည်းတန်းပစ်နိုင်ရန်အသင့်။ မျက်စိအစုံက ဝန်းကျင်ကို အကဲခတ်လျက်..“ချွတ်ခနဲ’သစ်ကိုင်းခြောက်လေးများ မြေပေါ်သို့ကျလာသံ။ ‘ရှဲခနဲ’ …
~~~~~~~~~~~~ရေးသားသူ…လွင်ဦးဟန်“ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၉၈၁ – ၈၂ခုနှစ်လောက်ကဆိုတော့ ကြာတော့ကြာပြီပေါ့ဗျာ။ ကြာခဲ့ပေမယ့်လည်း အခုအချိန်အထိမေ့လို့မရနိုင်တဲ့ အဖြစ်အပျက်တစ်ခုပါ။ အဲဒီတုန်းက ကျွန်တော်တို့အသက်က ဆယ့်ကိုးနှစ်ကျော် အရွယ်တွေပေါ့ ”“ ကျွန်တော်သိချင်ပါတယ် ကိုနေလင်းအောင် ”“ ပြောပြပါ့မယ်ဗျာ။ ပြောပြချင်လို့ ဆရာ့ကိုတွေ့ဖို့တောင်းဆိုခဲ့တာပါ ”“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုနေလင်းအောင်။ ဖြစ်ရပ်မှန်ဆိုတော့ ပိုပြီးစိတ်ဝင်စားပါတယ်။ …
—————————————-ကျွန်မ ခွေးစကား ပြောမလို့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်မတို့ဆီမှာ များပြားလှတဲ့ ခွေးအုပ်ကြီးနဲ့အတူ “ခွေးသရဲ” ဆိုတာ မကြာသေးမီကပဲ အမှန်တကယ် ပေါ်ပေါက်ခဲ့လို့ပါ။—ကျွန်မတို့ တိုက် (၄) မှာ ခွေးငယ်ကလေးတွေ များလှပေမယ့်၊ ကလေးငယ်လေးတွေကတော့ နည်းပါတယ်။ အခန်းပေါင်း နှစ်ဆယ့်လေးခန်း ရှိတဲ့ တစ်တိုက်လုံးမှာမှ ငါးယောက်ပဲ ရှိတယ်။ …
——————————-” ထူးစိန်…မလုပ်နဲ့…မလုပ်နဲ့…အား….”ညနက်သန်းခေါင် စောမူထဲတစ်ယောက် အိပ်ရာက ယောင်အော်လိုက်ခြင်းပင်။သူ၏ အော်သံကြောင့် ကျန်အိမ်သားများ လန့်နိုးကုန်ကြလေ၏။” ဖိုးခွား…နင်ဘာဖြစ်တာလဲ “ဖထီး စောကျော်ဟဲက မူထဲကို လှုပ်နှိုးရင်း မေးလေသည်။ မူထဲ၏ မျက်ဝန်းထဲတွင်တော့ မျက်ရည်တို့က ပြည့်လျှံနေ၏။ ဘေးနားတွင်တော့ အမိုးနှင့် ညီမငယ် နော်ကလဲရာတို့။” ဖထီး…ငါ…ငါထူးစိန်ကို အိပ်မက်လို့…အိပ်မက်ထဲမှာ ထူးစိန်နောက်ကို …
(ဖြစ်ရပ်မှန်)—————————————မနက်၅နာရီအချိန်ဖြစ်သည် ကျန်တော်မှာမျက်နှာရေလောင်းသွားကိုအလျှင်စလိုတိုက်ကာအလုပ်ကိုသွားရန်ပြင်ဆင်နေပါတယ် နယ်ကတတ်လာတစ်ယောက်တည်း ဆိုတော့အခန်းမှာတစ်ယောက်ထည်းအလုပ်သွားလိုက်အလုပ်ပြန်လိုက်နဲ့ပဲသာမန်ဘဝလေးပဲအခန်းကလည်းမြို့အစွန်မာဆိုတော့တိတ်ဆိတ်ညိမ်သက်ကာအေးဆေးပဲဗျ အခန်းနှစ်ခန်းပါတဲ့နှစ်ထပ်အခန်းလေးပါအောက်ထပ်မှာတော့အရင်ကလူနေတယ်အခုတော့မရှိတော့ဘူးအခန်းပိုင်ရှင်နဲ့အဆင်မပြေတဲ့အတွက်ပျောင်းသွားကျပြီအခုတော့ကျန်တော့နဲ့အိမ်ရှင်ကြီးပဲပေါ့ ကျန်တော်နေတဲ့အိမ်ပိုင်ရှင်က တစ်ဖက်အခန်းမှာနေတယ်ဆံပင်ရှည်ရှည်နှုတ်ခမ်းမွှေးမုတ်စေိတ်များမှာရှုပ်ထွေးထွေးနဲ့အသက်၅၀အရွယ်လောက်ရှိမယ်နာမည်ကအောင်သိမ်းဆိုပဲအလုပ်ကညနေ၆ခွဲသိမ်းတော့အခန်းကို၇နာရီလောက်မှပြန်ရောက်တယ်ဗျ ကျန်တော်ပြန်ရောက်ချိန်ဆိုဦးအောင်သိမ်းက အခန်းရှေ့ဝရံတာမှာအရက်ထိုင်သောက်နေလေ့ရှိတယ် နောက်ပြီးသူ့မှာကြောင်အိုကြီးတစ်ကောင်ရှိတယ် ကျန်တော့ဆိုသူ့ကြောင်ကြီးကဝါးစားမလြိုကြည့်တတ်တယ် တစ်နေ့အလုပ်ကအပြန်ကျန်တော်လည်းဘီယာနဲ့စားစရာနည်းနည်းပါဆယ်စွဲပြီးအခန်းပြန်လာတော့ ဦးအောင်သီမ်းကကပုံမှန်အတိုင်းသောက်နေတော့ကျန်တော်လည်း “ဦးလေးဘီယာသောက်မလားကျန်တော်မှာရှိတယ်”ကျန်တော့ကိုစက်ကန့်ဝတ်လောက်ဆိုက်ကြည့်ပြီးမှ”ငါကဘီယာမသောက်ဘူး”ဆိုကာအခန်းထည်းပြနိဝင်သွားတာနဲ့ကျန်တော်လည်းကိုယ့်ဘာသာသောက်ပြီး အိပ်လိုက်တယ်ဗျ တရက်ကျန်တော်ပြန်လာတော့လမ်းထည်းကလူတွေစုစုဝေးဝေးတွေ့တော့ကျန်တော်လည်းလူကြားထည်းတိုးဝင်းကြည့်လိုက်တော့ဦးအောင်သိမ်းကြီးဗျသွေးအိုင်ထည်းမှာ ကျန်တော်လည်းနီးစပ်ရာလူတစ်ယောက်ကို”ဘာဖျစ်တာလည်းအကို ” ဆိုတော့ “အရက်သမားတစ်ယောက်ရဲ့အဆုံးသက်ပဲကွ” ကျန်တော်အခန်းပိုင်ရှင်ဗျ ဟေ ဟုတ်လားသူ့မိသားစုကကော မရှိဘူးသူတစ်ယောက်ထည်းနေတာ အေးကွာစိတ်မကောင်းဖျစ်ရုံကလွဲပီးမတတ်နိုင်ဘူးပါ့ကွာ …
ငါ့ဝမ်းပူဆာ မနေသာလို့ကျွန်တော်၏အမဲလိုက်သက်တမ်းတစ်လျှောက် အမဲရှားပါးသည့်တောရယ်လို့ ကြုံဖူးခြင်းရှိခဲ့၏။ မည်မျှပင် သားကောင်ရှားသည်ဆိုငြား တစ်ကောင်တစ်လေတော့ဖြင့် မဖြစ်မနေ ရအောင်ပစ်ခတ်သတ်ဖြတ်နိုင်ခဲ့၏။ယခု မဟူကြိုးဝိုင်းအတွင်း ရောက်နေကြသည်မှာ သုံးရက်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သော်လည်း မည်သည့်သားကောင်ခြေရာမျိုးမှ ခံ၍ပင် မရချေ။ ပါလာသည့် ရိက္ခာခြောက်လည်း ကုန်လုပြီး လမ်းပြကြီး စောမောင်စိုးဖွေကျွေးနေသည့် ကြက်လေး၊ ငှက်ကလေးများကိုလည်း မျှတစားနေရင်း အမဲကြီးပစ်ရမည့်နေ့ကိုမျှော်လင့်နေကြရ၏။ကျွန်တော်တို့ ရက်ရှည်(ခုနှစ်ရက်တစ်ပါတ်)အမဲပစ်ထွက်ကြလျင် …
ဗိုလ်တာရာ(ရဲဘော်သုံးကျိပ်)လောဘသတ်၍ သေရသူနေရောင်ခြည်များက တောကြိုတောကြားမှ ဖောက်ထွက်နေတော့၏။ လောင်းရိပ်မိသော ခြောက် ပေလမ်း သို့မဟုတ် တောတွင်းလှည်းလမ်းတလျှောက်၌ နှင်းမှုန်တွေက ဆိုင်းနေတုန်းကာလပင်။ အောင်ချင်းငှက်တအုပ်၏ ညောင်သီးစားရင်း အော်မြည်သံများသည် နံနက်စောစောပိုင်းကို ကြည်နူးဘွယ်ရာ တော၏ ဂီတသံများအဖြစ် ဖန်တီးနေတော့သည်။ကျောက်ခဲအင်းရွာသို့ ဆင်းရန် တဖာလုံခန့်သာ လိုတော့သည်အတွက် ကျွန်တော်နှင့် ဦးဖိုးဟန်တို့အဖို့ ခြေလှမ်းတွေ …
ကိုပိုက်အရိုင်းနှင့်အယဉ် ယှဉ်ပါလေလျှင်ခြံတွင်းသို့ တဝုန်းဝုန်း တဒိုင်းဒိုင်းနှင့် တဝူးဝူး အော်မြည်ပြေးဝင်လာသော “ငတိုး”ကို တွေ့ လိုက်သည်ကြောင့်“ဟိတ်ကောင်ကြီး၊ ဘာဖြစ်လာတာလဲ”ရယ်လို့ မေးလိုက်သည့် ကျွန်တော့်အသံကို ကောင်းကောင်းယဉ်ပါးကျက်မိနေသည်ဖြစ်၍ တဝူးဝူးအော်နေပြန်တော့၏။ခေါင်းကိုခါယမ်းလိုက်တိုင်း နှုတ်သီးဖျားရှိ ပြတ်ရှဒဏ်ရာမှ သွေးစက်တို့သည် လွင့်စင်ကာ ကျွန်တော့်ကိုပင် လာရောက်စွန်းပေတော့၏။“ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲ သားကြီးရယ်”လို့ စုပ်သပ်ကာ ပြော၍ပင်မဆုံးသေး“ကိုယ့်တိရစ္ဆာန်ကိုယ်ထိန်း၊ ဘယ့်နှယ်ဗျာ အရိုင်းအစိုင်းကောင်ကို …
လင်းမြင့်လှိုင်နှင့်ကျွန်တော်သည်အမဲပစ်ရန်အလို့ငှာ ပုဂံချောင်းရောက်ခဲ့ကြသည်တွင် သားကောင်တို့၏ လတ်ဆတ်သောခြေရာများတွေ့ရသော်လည်း ..“သည်နေရာသားကောင်ပေါတယ်ဆိုပေမင့် – – – ဟင်းကောင်ခြေရာအတော်များများလည်း တွေ့ရတယ်ဆိုတော့ ဒါ ဟင်းကောင်ရဲ့ စားကျက်ဖြစ်မယ်။ သည်တော့ လက်ရှောင်ကြတာ ကောင်းမယ်ဗျ ဆိုလျက် မရမ်းမြောင်ဘက်သို့ထွက်လာကြတော့၏။ မရမ်းမြောင်သည် ပုဂံချောင်းလက်တက်ဖြစ်ချေ၏။မရမ်းမြောင်တွင် သားကောင်တို့၏ခြေရာရှားပါးလေသည်ကြောင့် ဟင်းကောင်ရှိမည့်ပုံ၊ ရောက်လာမည့်ပုံမပေါ်ချေ။ သို့ပေမင့် ကျွန်တော်တို့ …
by