ရေးသားသူ…ဇေယန (ရာမည) အချိန်ကား.ညနေနေဝင်ရီတရော နွားရိုင်းသွင်းချိန် လယ်ထဲကပြန်လာသူတွေ၊ ရေခပ်ဆင်းသူတွေနဲ့ အတန်အသင့် စည်ကားနေတဲ့ နတ်ကျွန်းကျေးရွာ.. ရွာမှာနေတဲ့လူအများစုကတော့ အတန်အသင့်ပြေလည် ကြတယ်လို့ဆိုရမယ်။ လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေးကိုအဓိကထားပြီးလုပ်ကိုင်တဲ့ ရွာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ယခုလို စပါးပေါ်ချိန်ကတော့ လက်ထဲ ငွေသီးနေသလို ဝတ်ကောင်းစားလှတွေ ဝယ်ခြမ်းနိုင်တဲ့ အချိန်တစ်ခုလဲဖြစ်တယ်။ …
ရေးသားသူ…ဇေယန(ရာမည)အောင်မြတ်သာတို့ဆရာတပည့်နှစ်ဦးသည် အထက်ဆရာကြီးများ၏ တာဝန်ပေးချက်များကို ထမ်းဆောင်ရင်း မြန်မာနိုင်ငံအနှံ့သို့ ရောက်ရှိခဲ့ကြသည်။တစ်ချို့ဒေသတွေကား အောက်လမ်းအတတ်ပညာ အရမ်းကျွမ်းကျင်ကြသည်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ရဲ့အောက်လမ်း.ပညာကို လူတစ်ဖက်သားကို တမင်တကာ ရည်ရွယ်၍ မပြုစားတတ်ကြပေ။ သူတို့အပေါ် မျက်ရည်ပေါက် ကြီးငယ်ကျရောက်စေတဲ့ သူတွေအပေါ်မှသာ အငြိုးဖြင့် ပြုစားတတ်သည်။ထိုသို့ပြုစားရင်လဲ အသက်ရှင်ဖွယ်ရာလမ်းမရှိ။ တော်ရုံ.ပညာစွမ်းနဲ့ဆရာများ.ကုသနိုင်စွမ်းမရှိပေ။တစ်ချို့သောအောက်လမ်းဆရာများကတော့ အခြေကြေးငွေယူကာ တစ်စုံတစ်ယောက်၏ စေခိုင်းချက်အရ …
ဉာဏ်ဦးစံနယုန်လရောက်ပြီဆိုသည်နှင့် ပြာလဲ့လဲ့ကောင်းကင်ကြီးတွင် တိမ်ညိုတိမ်မည်း တိမ်စိုင်ခဲတို့ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်လာကြချေပြီ။ တိမ်ညိုတိမ်လိပ်တို့ကို ဖောက်ထွင်းဖြတ်သန်းလာသော နေရောင်ခြည်အောက်တွင် မိုးသေးမိုးဖွဲလေးများ ရွာချလာချိန်၊ မိုးခြုန်းသံ တခြိမ့်ခြိမ့်ဖြင့် မိုးဦးကျတော့မည့် အရိပ်အယောင်တို့ စတင်လာပါတော့သည်။“နယုန်မိုးသေး မြက်သားမွေး” ဆိုသည့်အတိုင်း ခြောက်သွေ့နွမ်းလျနေကြသော သစ်ပင်၊ မြက်ပင်များသည်လည်း နယုန်မိုးဖွဲလေးများ၏ အအေး ဓာတ်ကြောင့် စိမ်းစိုလန်းဆန်းလာကြပေပြီ။ စိမ်းစိုနေသော …
#ရွှေဥဒေါင်းကျွန်ုပ်သည် ဂျပန်လက်ထက်တလျှောက်လုံး ဝက်လက်နယ် မန်ကျည်းတုံရွာ၌ | နေထိုင်ခဲ့ရာတွင် ပင်စင်အငြိမ်းစား ပုလိပ်အင်စပိတ်တော် ဦးဘထွန်းနှင့် သိကျွမ်းခဲ့သည်ဖြစ်ရာ ဦးဘထွန်းသည် ကျွန်ုပ်၏ စုံထောက်ဝတ္ထုများကို ငယ်စဉ်ကတည်းက ဖတ်ရှုလာခဲ့သဖြင့် အမှုစုံထောက်ခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ အထောက်အပံ့များစွာ ရရှိကြောင်း ဝန်ခံပြောဆိုရာမှ တယောက်နှင့် တယောက် ရင်းနှီးသော အခြေအနေသို့ ဆိုက်ရောက်လာခဲ့ကြရာတွင် …
မောင်ပြည့်ဝန်းရေမုဆိုးဆရာ ကိုပြည့်ဝန်းကျွန်တော် တက်ပု စာရေးလိုက်ပါ တယ်၊ကျွန်တော်တို့သရက်ချောင်းထဲမှာ မိကျောင်းကြီး တကောင် ရောက်နေပါ တယ်၊ ဟိုလူတွေ့ သည်လူတွေ့နဲ. တွေ့ နေတာတော့ တပတ်လောက် ရှိသွားပါပြီ။ ဒီနေ့မနက်တော့ အစ်မလေး မယဉ်မြ တံတားပေါ်ထိုင်ပြီး အဝတ်လျှော် နေတုန်း အမြီးနဲ့ ရိုက်ချသွားတာ လူတွေရှိလို့ အသက်မသေပဲ …
ဗိုလ်တာရာ (ရဲဘော်သုံးကျိပ်)ညဉ့်မျက်လုံးနှင်းထုကြားက တဖျတ်ဖျတ်တိုက်ခတ်လာသော မြောက်လေကလေးသည် ကျွန်တော်တို့နှစ်ဦးကို တစိမ့်စိမ့် ချမ်းစတွေ ဖော်နေတော့သည်။တော်ပါသေးသည်။ လက်ဦးမဆွကပင် အနွေးထည် သက္ကလတ် ရှပ်လက်ရှည်၊ ဘောင်းဘီရှည်၊ သိုးမွှေးဦးထုပ်တို့ကို ကျကျနန ဝတ်လာမိ၍ ရက်ရက်ရောရော အချမ်းဒဏ် မခံရတော့ပါ။တချီတချီတွင် ဆော်သွေးနေသော နှင်းမှုန်ကြွယ်သည့် လေပြေထဲဝယ် သဇင်နံ့၊ ခွာညိုနံ့ကလေးတွေသည် တသင်းသင်းနှင့် …
ဗိုလ်တာရာ(ရဲဘော်သုံးကျိပ်)သိုင်းနယ်မှ ကျားသောင်းကျန်းမကြီးကုန်းရွာကလေးသည် တောင်ကုန်းမော့မော့ကလေးပေါ်၌ တည်ထား ခဲ့ခြင်းကြောင့် ရုတ်တရက် တွေ့ မြင်ရလျှင် အင်မတန် နေထိုင်စရာကောင်း လှသည့် ရွာကလေးတစ်ရွာဟု ထင်မှတ်စရာ ဖြစ်ပေ၏။ သို့ရာတွင် မကြီးကုန်းရွာသူရွာသားအားလုံးမှာမူ နေဝင်မည်ကိုပင် စိုးရိမ်ကြောက်ရွံ့နေကြလေသည်။ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အန္တရာယ်ဆိုးသည် ရွာသူရွာသားများကို သွေးပျက်စေသလို ကယ်မည့်သူဝေးကွာခဲ့သည့်အလျောက် သက်ပြင်းတွေချကာ ရွာသူရွာသားတွေအနေဖြင့် …
ဖိုးကျော့မြန်မာနိုင်ငံ၏ အရှေ့မြောက်ဖျားဒေသ။နေ၏အလုံးအဝန်းကို ပီပီပြင်ပြင် မမြင်ကြရ။ အရိပ်မျှသာ ထင်တတ်သည်။ နီကြန့်ကြန့် ဝါယဲ့ယဲ့။နေ၏အပူရှိန်သည် အခါခပ်သိမ်းအားလျော့နွမ်းနေလျက် ရှိသည်။ တပေါင်း၊ တန်ခူး၊ ကဆုန် အပူပြင်းပြသော နွေရင့်လ၌ပင် အပူဒီဂရီက ခြောက်ဆယ်မပြည့်တတ်။ နွေပါးသောအရပ်၊ မိုးကာလကား ရှည်လျားလှသည်။ ဆောင်းရက်များကမူ မကုန်ဆုံးနိုင်သော ကပ်ကမ္ဘာပမာ။နွေမှာလည်း မိုးရွာသည်။ ဆောင်းမှာလည်း …
——————————————– “အမေ…ခင်ဗျားနေ့တိုင်းဒီဟင်းပဲချက်နေတော့မှာလား” “ဟဲ့…ဟင်းကဘာဖြစ်နေလို့တုန်းကျော်သောင်းရဲ့… အသားဟင်းလည်းပါနေတာပဲလေဟယ်…” “ဟာဗျာ…တောက်…” “ဝုန်း…ခလွမ်း…” “အမယ်လေး…လေး… သေနေကျလေး…ကုန်ပါပြီတော်…ကုန်ပါပြီ” ဒေါ်မိချိုတစ်ယောက် မှောက်နေသောထမင်းပန်းကန်၊ ဟင်းပန်းကန်များကိုကြည့်၍ ဝမ်းနည်းစွာအော်ဟစ်ငိုကြွေးနေလေသည်။ သားဖြစ်သူ ကျော်သောင်းကလည်း မကျေနပ်ဖြင့် အိမ်အပြင်သို့ထွက်သွားပြီဖြစ်သည်။ အော်သံ၊ငိုသံများကိုကြား၍ ခြံနီးနားချင်းဖြစ်သော မဌေးက ဒေါ်မိချိုတို့ခြံထဲဝင်လာကာ ငိုကြွေးနေသောဒေါ်မိချိုအနီးသို့ရောက်လာလေသည်။ “ဘာဖြစ်ပြန်တာလဲ မချိုရယ်… တော်တို့အိမ်လည်းနေ့တိုင်းလိုလို …
မောင့်အနားကဝိညာဉ်ဖြူ(စ/ဆုံး) —————————- မောင်နဲ့ကျမစသိခဲ့တာ facebook မှာပါ…hi ဆိုတဲ့မိတ်ဆက်စာလေးတစ်လုံးကနေတဆင့်မောင်နဲ့ကျမခင်မင်ခဲ့တယ်…အဲ့ဒီကမှတစ်ဆင့့်ချစ်သူတွေဖြစ်သွားခဲ့ကြတယ်….အခုဆိုမောင်နဲ့ကျမချစ်သူဖြစ်တာ(၆)လပြည့်ခဲ့ပါပြီ…ကျမလေမောင့်ကိုသိပ်ချစ်တာပဲ။ ည၁၀နာရီရှိပြီ…ဒီအချိန်မှမောင်အလုပ်ပြီးမှာမို့စကားပြောဖို့အတွက်လိုင်းဖွင့်ပြီးမောင်လိုင်းတက်အလာကိုကျမစောင့်နေလိုက်ပါတယ်။ မကြာပါ messenger ကစာ၀င်သံကြားတာနှင့့်ကျမဖွင့်ကြည့့်လိုက်သည်။ …. စောင့်နေတာကြာပြီလားဖြူ …. ….. မကြာသေးပါဘူး မောင်အလုပ်ပြီးပြီလား … …. ပြီးပါပြီ ဖြူ ကို၀မ်းသာစရာတစ်ခုပြောဖို့ရှိတယ် …. …. ဘာလဲဟင်မောင် …. …
by