Month: July 2025

  #စာရေးဆရာ -ဇေယန(ရာမည)အောင်မြတ်သာတို့ဆရာတပည့်တွေ ခရီးဆက်လာရင်း ထုံးကျောက်တောင်တွေ ထူထပ်စွာတည်ရှိနေတဲ့ ထုံးကျောက်ရွာဘက်ကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ တောင်တွေက ရွာပတ်ပတ်လည်မှာနေရာယူထားတဲ့အတွက် ထုံးကျောက်ရွာက ဒယ်အိုးပုံစံလိုဖြစ်နေပြီး မိုးတွင်းကာလတွေဆိုရင် ရေကြီးမှုဒဏ်ကိုအမြဲတမ်းလိုလိုခံခဲ့ကြရတယ်။ ဒါကြောင့် ရွာမှာရှိတဲ့အိမ်တိုင်းအိမ်တိုင်းမှာ လက်လှော်လှေလေးတွေရှိတတ်ကြတယ်။အောင်မြတ်သာတို့ရွာကိုရောက်တဲ့နေ့မှာပဲ တစ်ရွာလုံးလှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်နေပြီး ပစ္စည်းတွေကိုသယ်ယူနေကြတာမြင်လိုက်ရတယ်။ လူတွေရဲ့မျက်နှာမှာ ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်မှုတွေပေါ်လွင်နေတဲ့အတွက် အောင်မြတ်သာက ဘာအရေးကိစ္စများဖြစ်လဲဆိုပြီး မေးဖို့အလုပ် ရွာအရှေ့ဘက် တောင်ကြောကနေ …

“ဟေ့ကောင် ဘမိုး ထစမ်း.. ထစမ်းလို့ ငါပြောနေတယ်လေ”မာဆတ်မာဆတ် ခက်ထန်ထန်လေသံကြောင့် အိပ်ပျော်နေတဲ့ ဘမိုး မျက်လုံးကို လက်ခုံနဲ့ ပွတ်သပ်ရင်းနှိုးလာခဲ့တယ်။ ညဦးပိုင်းကသောက်ထားတဲ့ တောအရက်တန်ခိုးကြောင့် အမြင်အာရုံ တွေဝေဝါးနေတဲ့အတွက် အရှေ့မှာရပ်နေတဲ့လူရိပ်သဏ္ဍာန်လိုလိုအရာကို သေချာကြည့်လိုက်ရာ အပေါ်ပိုင်းအင်္ကျီဗလာကျင်းပြီး ခါးထောင်းကိုမြောက်နေအောင်ကျိုက်ထားတဲ့ အသက်ငါးဆယ် အရွယ်လူကြီးတစ်ယောက်ကိုမြင်လိုက်ရတယ်။“ ခင်ဗျားက ဘယ်သူလဲ ဘာကြောင့် ကျုပ်အိပ်နေတာကို …

+++++++++++++++++++++++++++++++++(ဝတ္တုပါအကြောင်းအရာများသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသာဖြစ်ပါကြောင်း ဝန်ခံအပ်ပါသည်)သာယာငြိမ့်ညောင်းသော နတ်စောင်းသံ၊ ချိုသာသော တေးသီချင်းသီဆိုသံတွေကြားထဲမှာ တောက်ပြောင်သစ်လွင်တဲ့ နတ်ဝတ်နတ်စားတွေ ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ နတ်သူငယ်အချို့ ပျော်ရွှင်စွာ ကခုန်ပျော်မြုးနေကြတယ်။အချို့နတ်သူငယ်အချို့ကား အင်မတန်ချောမောလှပတဲ့ နတ်သမီးပျိုတွေကို ဘယ်ညာခြံရံပြီးကခုန်ပျော်ပါးနေကြသလို အချို့ကြတော့လဲ ချိုရီပြင်းတဲ့အရသာရှိတဲ့ သူရာတကောင်းတွေကို ကိုင်ဆောင်ပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ကခုန်နေကြတယ်။မျက်စိတစ်‌ဆုံးကခုန်ပျော်ပါးနေကြတဲ့ နတ်သူငယ်တွေရဲ့အလယ်မှာတော့ မြစိမ်းရောင်သလွန်တစ်ခုရှိနေပြီး သလွန်ပေါ်မှာတော့ …

“ မလွတ်တဲ့အကိုင်းတွေ အကုန်ခုတ်ချပစ်ဟေ့”ကိုလှသန်းစကားကြောင့် သစ်ပင်ပေါ်တက်ဖို့လုပ်နေတဲ့ ကာလသားတွေအားလုံး မျက်လုံးတွေပင့်ပြီး ကြည့်လိုက်ကြတယ်။“ အပင်တွေကအမြင့်ကြီးပဲဗျ၊ ဓမ္မာရုံဆောက်ဖို့အတွက်ဆိုရင် အကုန်နီးပါးလောက် ခုတ်ရလိမ့်မယ်”“ အေးပေါ့ကွ မလွတ်ရင်တော့ ခုတ်ရမှာပဲလေ”“ ဒါဆိုလဲပြီးတာပါပဲဗျာ… ဟေ့ကောင်တွေ အပင်ပေါ်တက်ကြတော့”ကာလသားခေါင်းဆောင် ဖိုးပွစကားကြောင့် ကျန်တဲ့သူတွေအားလုံး သစ်ပင်သစ်ကိုင်းပေါ်ကို တက်သွားခဲ့ကြတယ်။“ ဖိုးပွရေ… မနှင်းဆီခြံထဲက ထွက်နေတဲ့ အကိုင်းပါ …

——————— သူဇာသည် အလယ်တန်းပြကျောင်းဆရာမ လေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူဇာ့အမျိုးသားကတပ်မတော်မှ အရာရှိတစ်ဦးဖြစ်သောကြောင့် သူဇာတို့လက်ထပ်ပြီးစတွင် စစ်ဝတ်စုံဝတ်ဆင်ထားသော ခင်ပွန်းသည်၏ဆိုင်ကယ်နောက်တွင် ခါးဖက်ကာလိုက်စီးတတ်သော ဆရာမဝတ်စုံလေးနှင့် သူဇာတို့စုံတွဲကို ကြည့်ရသည်မှာ ပနံတင့်လှသည်။ သူဇာတစ်ယောက် မိဘများရှိရာ မြို့ငယ်လေးနှင့် မိုင်၂၀ခန့်ဝေးကာလမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေးသိပ်မကောင်းသော ရွာကျောင်းလေးတစ်ကျောင်းတွင် တာဝန်ကျနေခြင်းဖြစ်သည်။ လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေးမကောင်းဟုဆိုရခြင်းမှာလည်း ထိုရွာလေးသို့ရောက်ရန် ပေလမ်းမကြီးဘေးမှ 12မိုင်ခန့် အတွင်းဘက်သို့ …

 လေးမည်ရ ထွန်းကြိုင်(စ/ဆုံး) ————————– သူ့အမည်က ထွန်းကြိုင်။အချို့က သူ့ကိုတယောထွန်းကြိုင် ဟုခေါ်ကြသည်။အချို့က သူ့ကို ပန်းရန်ထွန်းကြိုင် ဟုခေါ်ကြသည်။အချို့က သူ့ကို အရက်သမားထွန်းကြိုင် ဟုခေါ်ကြလေ သည်။ ပြောရလျှင် ထွန်းကြိုင်ကား လေးမည်ရထွန်းကြိုင် ဖြစ်လေ၏။ အရပ်ပျပ်ပျပ် ဂင်တိုတို နှုတ်ခမ်းမွေးစုတ်ဖွားဖွား ဆံပင်က အမြဲတမ်း ဘိလပ်မြေမှုန့်တွေများနှင့်ဖွေးကျံလျက်။ ဒီကြားထဲ …

အခန်း(၁) “ချိုထွေး နင်ဘယ်တော့ သွားရမှာလဲ “ ” အင်း နောက်တစ်ပတ်ထဲမှာ မြရင် ၊ သင်တန်းက လဲပြီးတော့မယ်၊ သင်တန်းပြီး ရင် သုံးရက်လောက်နားပြီးတာနဲ့ သွားရတော့မယ်” ” အဆင်ပြေပါစေဟာ၊ ငါတို့အသုတ်က နောက်လမှ သွားရမှာ ၊ ဒါနဲ့ နင်စကားတွေ အတော်တတ်ပြီလား …

ညဥ့်သန်းခေါင်ယံချိန်တွင်လတခြမ်းသည် တိမ်များကြား၌ထွန်းလင်းနေခဲ့၏။တောရွာတို့၏ထုံးစံအတိုင်း မီးမှိတ်အိပ်ကြသည်မို့အလင်းရောင်သည်ကမရှိခဲ့။ထိုတောရွာနှင့်အနည်းငယ်ကွာလှမ်းသော တောင်ကုန်းတစ်ခုအပေါ်၌ စံအိမ်ကြီးတစ်ဆောင်တည်ရှိ၏။ထိုစံအိမ်ကြီးမှာကုန်းမြင့်တွင်တည်ရှိသည်မို့ ပတ်ဝန်းကျင်တွင်ထင်းထင်းကြီးပေါ်လွင်နေခဲ့၏။“ဝူးးးးးးး….အူးးးးးးးအူးးးးးးးးးးးး”ရွာဘက်ဆီမှခွေးအူသံတို့သည်တစတစပျံ့လွှင့်၍လာခဲ့၏။“​တောက်…ခရီးမှ မတွင်ပါဘူးဆိုနေ…ဒီခွေးအူသံကတမျိူး”မှောင်နက်မည်းမည်းအချိန်ကြီး၌…ခွေးအူသံတို့ကိုအပြစ်ဆို၍ လှည်းလမ်းကြောင်းအတိုင်းသွားလာနေသော လွယ်အိတ်တစ်လုံးဖြင့် လူတစ်ယောက်။ထိုလူ၏အမည်မှာ မြင့်ဆွေဖြစ်၏။မြင့်ဆွေသည်က တဖက်ရွာမှ ပွဲစားဖြစ်သည်။ယနေ့အလုပ်ရှိ၍ လာရင်းကနေရွာသို့ပြန်ရန်နောက်ကျခြင်းဖြစ်၏။မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်းတို့က ညအိပ်ဖို့ရန်တားမြစ်ကြပါသော်လည်း မြင့်ဆွေ ငြင်းဆန်၍ ရွာသို့ ကုန်းကြောင်း လျှောက်ပြန်လာခဲ့သည်။“တောင်ကုန်းနားက အိမ်ကိုကျော်ရဦးမှာလဲ…လခွမ်းထဲမှ…ခွေးသခိုးတွေကလည်းပါးစပ်အငြိမ်မနေကြဘူး…။တောက်…….”မြင့်ဆွေ အူသံပေးနေသော ခွေးများကို အခဲမကျေပေ။တောင်ကုန်းပေါ်ရှိအိမ်ကြီးနားသို့တဖြေးဖြေးရောက်ရှိလာခဲ့၏။ညအမှောင်ထဲ၌ ထိုအိမ်ကြီးသည် …

မင်းရဲကျော် “မိုးကျော်ရေ. . . တောမလည်ရသေးဘူး၊ တောထဲရောက်တာနဲ့ တောက ခြောက်နေပြီကွ”“အေးလေကွာ၊ သူ ခြောက်တော့ကော တို့က ကြောက်ရမှာလားလို့”“မကြောက်တတ်သူကို ခြောက်တော့ တို့က သူ့ကို ပြန်ခြောက်ရုံပဲရှိတာပေါ့။ တစ်ချက်လောက် ဆော်လိုက်မယ် ဆရာကျော်”“တင်မြတ်တို့ကတော့ လက်ယားနေပြီထင်တယ်။ ကိုယ့်ရည်ရွယ်ချက် မပျက်စေနဲ့။ တောကောင်ရှာဖို့ပဲ မဟုတ်လား၊ ဆက်သာတက်ကွာ”မြို့သစ်ကြိုးတံတားအနောက်ဘက်ရှိ …

ရေးသားသူ…ဖိုးကျော့ နေမွန်းတိမ်းစတွင် သစ်ဆွဲ ကျွဲတစ်ရှဉ်းကို ထမ်းပိုး ဖြုတ် လွှတ်လိုက်ရသည်။မနက် ငါးနာရီကပင် တောတောင်ကန္တာရမှ သစ်တုံး သစ်လုံးများကို တစ်မနက်လုံး သယ်ပိုးထုတ်ဆွဲခဲ့ကြရသော ကျွဲနှစ်ကောင်မှာ ထမ်းပိုး ဖြုတ်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တညွှညွှမြည်ကာ စားကျက်ရှိရာသို့ ထွက်သွားကြသည်။ကျွဲနှစ်ကောင် အစာစားရန် ထွက်သွားတော့မှ သစ်ဆွဲ သစ်တိုက်လုပ်သား ဦးလူမောင်လည်း …