Month: July 2025

ဦးကောင်းထွန်း၊ဒေါ်မြခင်တို့မှာ သားသမီး သုံးယောက်ထွန်းကားတယ်။ ဦးကောင်းထွန်းက ကိုယ်ပိုင်ဆိုက္ကားကိုကိုယ်တိုင်နင်းတယ်။ သန်တုန်း၊ မြန်တုန်းပါပဲ။ဒေါ်မြခင်က သမီးကြီးနှစ်ယောက်အတူ အိမ်မှာကုန်စုံဆိုင်လေးဖွင့်ရောင်းတယ်။ဒီတော့ အသင့်အတင့် အဆင်ပြေကြတယ်။သားငယ် အောင်မြင့်မြတ် အကြောင်းပြောချင်တာပါ။သူက မွေးကတည်းက ထူးခြားတယ်။ခေါင်းကြီးကိုယ်သေးသေးပါ။ခေါင်းက ဘယ်လောက်ကြီးသလဲဆိုရင်ခန္ဓာကိုယ်နဲ့မမျှ ကြီးလွန်းလို့ မွေးကတည်းကယခု(၁၂)နှစ်သား အရွယ်ထိ အိပ်ယာထဲမှာလဲနေရတာပါပဲ။ဒီလောက်ကြီးမားတဲ့ ခေါင်းကြီးကို ခန္ဓာကိုယ်ကထိန်းမထားနိုင်တဲ့အတွက် မထိုင်နိုင်၊ မရပ်နိုင်၊မလျှောက်နိုင် ဖြစ်နေပါတယ်။အသက်သာ …

ဘွားမယ်စိန်နှင့်ကဝေမလေးရှင်ညိပါဝင်သောတောင်ခြေရွာက ကျတ်တစ္ဆေများစဆုံးဘွားမယ်စိန်တို့တောင်ခြေရွာသို့ရောက်ရှိနေကြသည်။တောင်​ခြေရွာသည်ကတခြားသောရွာမဟုတ်ဒေါ်နော်ခမ်း၏ရွာပင်ဖြစ်သည်။“အရီး….ဒီနယ်မှာစုန်းတွေတအားပေါတာပဲနော်…အဲ့တာက အရီးအတွက်အဆင်ပြေရဲ့လား”ရှင်ညိုက မေးတော့ ဒေါ်နော်ခမ်းပြုံးလေသည်။ဘွားမယ်စိန်က…“ငါ့သမီးရဲ့…ညည်းရဲ့အရီးကလေ သူတို့ကိုတောင်ပြန်ခိုင်းနေတာ…ဘွားတို့ဒီရွာကို ပထမဆုံးလာစဥ်ကဆိုရင်သူ့လက်အောက်ကစုန်းတွေနဲ့အရင်ဆုံးစမ်းသက်တာကိုခံခဲ့ရသေးတာအေ့…”“သြော်…အဲ့သည်လိုလား”“ဟုတ်တယ်အေ့…သူတို့ခမျာလည်း အရီးကိုကျော်ပြီးဘာမှမလုပ်ဝံ့ကြပါဘူး…ဒါကြောင့် အရီးရဲ့ရွာမှာညည်းစိတ်ကြိုက်သာနေပါအေ…သြော်…ဒါနဲ့ဒီကမိညှပ်နဲ့ညည်းကအရွယ်တူကြလောက်မယ့်ပုံပဲအေ့…”“မိညှပ်နဲ့ကျုပ်ကအဲ့သည်အကြောင်းကိုပြောပြီးကြပြီအရီးရဲ့…သူ့ထက်ကျုပ်ကနှစ်နှစ်တောင်ကြီးတယ်…”“အေးပေါ့အေ…အရွယ်မကွာကြဘူးဆိုတော့စကားပြောလို့ဆိုလို့ကောင်းကြတာပေါ့…ဒါနဲ့ဒီတစ်ခါ ဟိုကလေးမကိုရောဘာကြောင့်မခေါ်လာကြတာလဲ”“ညီမလေးနန်းကြိုင်က သူ့အမေတစ်ယောက်ထဲကျန်ရစ်ခဲ့မှာစိုးလို့မလိုက်လာတာပါအရီးရယ်…မိညှပ်နဲ့အရီးကိုတော့ တွေ့ချင်နေရှာတယ်…”.“အေးပေါ့လေ…ခရီးကလည်းဝေးတာကို…နေ့ချင်းပြန်သွားလာလို့ရရင်လည်းကောင်းသားအေ့”“အဲ့သည်လိုသွားချင်ရင်တော့ ညည်းလည်းဘွားတို့ရွာကိုပြောင်းခဲ့ပေါ့အေ”ဘွားမယ်စိန်ကပြောတော့ ဒေါ်နော်ခမ်းခေါင်းကိုဖြေးညှင်းစွာခါရမ်း၍…“ဘယ်ဖြစ်မလဲအမေကြီးရယ်…ဒီရွာမှာလည်းကျုပ်ကိုအားကိုးနေကြသူကအများသားလေ…ဒီတော့ အမေကြီးတို့နဲ့တွေ့ချင်ရင်လည်းကျုပ်တို့လာခဲ့မှာဖြစ်သလို…အမေကြီးတို့က တွေ့ချင်ရင်လည်းအခုလိုပဲလာခဲ့ကြပေါ့.. ကျုပ်တို့တွေမသေမချင်းကတော့အခုလိုပဲသွားလာနေရမှာပဲအမေကြီးရယ်…”“အေးကွယ်….ငါ့သမီးပြောတာလည်းမှန်ပါတယ်…”ဘွားမယ်စိန်နဲ့ဒေါ်နော်ခမ်းတို့လည်း ဆက်လက်၍တခြားသောအကြောင်းအရာများကို ပြောနေခဲ့ကြသည်။မောင်တိုးနဲ့မောင်အုန်းတို့မှာ ဒေါ်နော်ခမ်း၏ခြံဝိုင်းထဲ၌နွားများကို အစာကျွေးရေတိုက်ပြုလုပ်နေကြသည်။ခရီးကဝေးလွန်းသောကြောင့် နွားတွေခမျာပင်ပန်းနေကြရှာသည်။ဒါ့ကြောင့်သူတို့ညီအစ်ကိုလည်းနွားတွေကိုဂရုစိုက်ပေးနေကြရ၏။ရှင်ညိုနဲ့မိညှပ်တို့ကတော့ အတွဲညီလှသည်။မိညှပ်သည်.ရှင်ညိုလက်ကိုဆွဲ၍ ဘေးအိမ်များသို့အလည်ခေါ်သွားကာမိတ်ဆက်ပေး​နေသည်။ဘေးအိမ်များရှိသက်တူရွယ်တူရွာသူမိန်းကလေးတို့မှာရှင်ညိုကို ဝမ်းသာအားရပင်စကားပြောနေကြရှာသည်။“မိညှပ်…တော်တို့ရွာကနေချင်စရာလေးနော်…”“ဟုတ်တယ်ရှင်ညိုရဲ့…ကျုပ်တို့ရွာက …

ကျွန်တော် ကျားပစ်ဖူး ရဖူးသည်မှာ မနည်းပါ။ သို့သော် ကျွန်တော် ပစ်ဖူး ရဖူးသော ကျားများနှင့်ပတ်သက်၍ ခက်ခဲမှုများနှင့် စွန့်စားရမှုများ အထူးမပါလှသည်ကို တွေ့ခဲ့ရပါသည်။ ကျွန်တော့်အတွေ့အကြုံတွင် ကျားပစ်ရသည်မှာ မခက်ခဲ၊ ကျားကို တွေ့အောင်ရှာရဖို့သာ အလွန်ခက်ခဲကြောင်း တွေ့ ရပါသည်။ ကျွန်တော့်အား လှည့်ပတ်ချောင်းမြောင်းသည့်ကျားကို လုံးဝမတွေ့ ရဘဲ …

အောင်ဓူဝံ_-_အရမ်းခြောက်တဲ့သရဲ [အစအဆုံး] +++++++++++++++++ ကျွန်တော့်နာမည်ကအောင်ခင် ကျွန်တော့်ဘဝမှာသရဲဆိုတာ ဂျိုနဲ့လားလို့တောင်မေးယူရလောက် အောင်သရဲခြောက်တာမခံခဲ့ရဘူးဗျ။ ဒါပေမယ့်အခုတော့ သရဲရှိတယ်ဆိုတာကျွန်တော် မယုံလို့ကိုမရအောင်ခြောက်လိုက်တဲ့ သရဲတစ်ကောင်ရှိတယ်ဗျ။ ခင်ဗျားတို့လည်းစိတ်ဝင်စားမယ် ထင်ပါတယ်………… ဖြစ်ပုံကဒီလို…… ကျွန်တော်လုပ်တဲ့အလုပ်က ညမိုးချုပ်ထိလုပ်ရတဲ့အလုပ်ဗျ။ တစ်ခါတလေဆိုည၁၀နာရီထိအောင် ဆင်းရတာမျိုးလည်းရှိဖူးတယ်။ မနက်စာကိုတော့အိမ်ကနေ ထမင်းချိုင့်တစ်ခါတည်းယူသွား ရတာဗ်။ ညစာကိုတော့အလုပ်ပြန်မှ စားရတာပေါ့ဗျာ။ အဲ့ဒီခေတ်ကလျှပ်စစ်မီးတွေလည်း သိပ်မရှိကြဘူးဗျ။ …

###############  …. သူရိန်နေမင်းကြီးကအရှေ့ဘက်တောင်တန်း တွေကြားထဲကနေ… ပုဇွန်ဆီရောင် အလင်းရောင် ခြည်တွေကို လောကတစ်ခွင့်ပျို့အန်ချလုဆဲဆဲ အချိန်…. ကျေးငှက်သာရကာတို့ရဲ့.. သာယာ နာပျော်ဖွယ် အသံလေးတွေနဲ့အတူ… သာယာကုန်းရွာလေးက သက်၀င်လှုပ်ရှားလာ လေပြီ.… မနက်အရုဏ်တက်ချိန်..လယ်ထဲကိုင်းထဲ ဆင်းကြ သည့် တောင်သူလယ်သမားတွေရဲ့.. စကားသံ.. ဟဲ့ ညိုနက်..ဖေ့သားကြီး.. မြန်မြန်သွားပါဟ.. ဆိုတဲ့ …

+++++++++++++++++++++ဒုန်းဒုန်းဒုန်းအိမ်တစ်ခုလုံး သိမ့်ခနဲ တုန်ခါသွားတာကြောင့်ကျော်မောင် အိပ်နေရာက ဆတ်ခနဲ ထထိုင်လိုက်သည်။“ဘယ်ငမူးသမားတွေ အိမ်ကိုဝင်ဆောင့်တာလဲမသိဘူး”“စန်းခင် ထစမ်း”“နင့်ခဗျာ အိမ်ဒီလောက် တုန်သွားတာတောင် မသိဘူးလား”“ကာလနဂါးသေလို့ဝင်စားသလားပဲ”ကျော်မောင် အိပ်ယာဘေးက ဓာတ်မီးကို ယူကာအိမ်အောက်ကိုဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်။ဘေးဘီဝဲယာလိုက်ထိုးကြည့်တော့ ဘာမှမတွေ့ရအိမ်တိုင်ကိုဝင်တိုက်ပီး မှောက်နေမလားဆိုပြီး ပတ်ပတ်လည်လိုက်ကြည့်တော့လဲ မည်သူမှ မရှိ။ထိုစဉ်“ချလွင် ချလွင် ချလွင် “ခြူ သံသဲ့သဲ့ကိုကြားလိုက်ရသည်။ချူသံကတစ်ဖြေးဖြေးနီးလာသည်။အမှောင်ထုထဲကနေ ပြေးဝင်လာသော အရာတစ်ခုစန်းခင် …

—————— ပျဥ်းမနားဘူတာသို့ ရထားတစ်စီး ဆိုက်ရောက်လာသောကြောင့် ခရီးသည်များနှင့် စျေးသည်များရောနှောလျှက် အလုအယက် တတ်သူကတတ်ဆင်းသူကဆင်းဖြင့် မနက်ခင်းသည် သက်ဝင်လှုပ်ရှားလျှက်။ “..ဟော့ဒီက…..ဖရဲသီး….အစ်မကြီး….ဖရဲသီးစိတ်စားဦးမလားရှင့်…” ဖရဲသီးစိတ်ဗန်း ခေါင်းပေါ်ရွက်လျှက် မမှီမကမ်းနှင့် စျေးရောင်းနေရသူမှာ “မိအေး”ဆိုတဲ့အသက်၁၃နှစ်အရွယ် ကောင်မလေးပါ သနပ်ခါးကို ဖုန်နေအောင်လိမ်း ဆံပင်ကို နှစ်ဖက်ခွဲစီးထားသောကြောင့် အလွန်ပင် ချစ်စရာကောင်းလှသည်။ ရထားတစ်စီး ပြန်ထွက်သွားတော့ …

မောင်ယဥ်လှိုင်း(ပျဥ်းမမြိုင်) သရဖူကာကွယ်ပွဲအလောင်းအစား အလုပ်ကို အောင်မောင်း ဝါသနာမပါ။ စိတ်လည်းမဝင်စား။ ဘယ်တုန်းကမှလည်း မလုပ်ဖူးခဲ့။ ယခုတော့ သူမလုပ်ဖူးသော အလုပ်ကို လုပ်ရတော့မည်။ဆောင်းအကုန် နွေအကူး လေရူးကလေးနှင့် ကလိုင်ရွာသား ထွန်းမောင်ဆိုသူ ရွာကိုရောက်လာသည်။ သူပိုင်လှည်းယာဉ်ကလေးကို ခပ်ကြွားကြွားလေးစီးပြီး ရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။နပြေးနလိုက် (နွားပြေးနွားလိုက်)နှစ်ကောင်ကလည်း ထိပ်အုပ်တွေ ခြူးတုံးတွေ ဆင်ယင်ထားသဖြင့် ကြွရွနေသည်။ …

(၁)“ဖိုးမောင်ရေ ဒီညတော့မင်းဂျူတီကျတယ်ဟေ့”အလုပ်သမားလိုင်းခန်းလေးအတွင်း ဦးလေးသောင်က ပြောရင်း လိုင်းခန်းအတွင်းသို့ဝင်လာလေသည်။ အိမ်ရှေ့တွင် မဂ္ဂဇင်းတစ်အုပ်နှင့် နှပ်နေသော ဖိုးမောင်မှာ ဦးလေးသောင်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။ ဦးလေးသောင်က ဖိုးမောင်တို့အိမ်ရှေ့အရောက်တွင် ရပ်သွားလေသည်။“မင်းဒီညမောင်မျိုးနဲ့စောင့်ရမှာကွ . . ဒါပေမယ့် မောင်မျိုးက မစောင့်ဘူးဆိုပြီး မင်းအတွက် ၁၀၀ ထည့်ပေးလိုက်တယ်”ဖိုးမောင်က ပြုံးရင်း ထို၁၀၀ တန်ကို ယူလိုက်တော့သည်။ …

******** ရှမ်းပြည်နယ် တောင်ပိုင်းရှိ နယ်မြို့လေး တစ်မြို့တွင်ဖြစ်သည်။ ဝေါ… ဂျိမ်း… ဂျလိမ်း လေပြင်းများ နှင့်အတူ မဲမှောင်နေသော မိုးသားများထဲမှ ကျယ်လောင်သော မိုးခြိမ်းသံကြီးများကလည်း အဆက်မပြတ်ထွက်ပေါ်လာသည်။ မကြာမီ မိုးက သည်းသည်းမဲမဲ ရွာချလိုက်လေသည်။ တောက်..တောက်…တောက် အိမ်ခေါင်မိုးပေါ်မှ ယိုစီးကျလာသော မိုးစက်များက ကြမ်းပြင်ထက်တွင် တတောက်တောက် …