ဘွားမယ်စိန်နှင့် စက္ကဘီလူး၇
အချိန်က ညသန်းခေါင်သို့ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်လူငယ်သုံးဦးသည် အိမ်တစ်အိမ်၏ခြံဝိုင်းအတွင်းသို့ တိတ်တဆိတ်ပင်ဝင်ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ “ဖြစ်ပါ့မလားကွာ…” ပထမလူငယ်က ထိုသို့ပြောလေတော့ ဒုတိယလူငယ်က… “ဟေ့ကောင်စောထူး…အခုမှဘာလို့ကြောက်နေရတာလဲ… ငါတို့တိုင်ပင်ထားတယ်လေကွာ…” ဟု…ပြောလိုက်ပြန်သည်။ “လာကြဟ…ဘိုးတော်ကြီးနိုးလာရင်မလွယ်ဘူး… ခိုးမယ့်ဟာကိုခိုးကြစမ်းပါကွာ…” ခြံထဲရှိ ဘူးသီးပင်မှဘူးသီးတစ်လုံးကိုပြောရင်းပင် ဓားတိုလေးဖြင့် လှီးကာခူးလိုက်သည်။ “ရပြီ…သွားကြမယ်…” လူငယ်သုံးဦးသည်ခူးယူခဲ့သော ဘူးသီးလုံးကို ယူဆောင်ကာခြံဝိုင်းအတွင်းမှ အပြေးထွက်သွားခဲ့ကြတော့သည်။ နောက်တစ်နေ့နံနက်သို့ရောက်လေတော့… “တောက်…ဘယ်ခွေးမသားလဲကွ… …