” ဆင်းလေ ဘာလဲ မောင်ပွေ့ချီရမှာလာ
ပွေ့ချီရမယ်ဆိုလဲ ပြောနော်
ကုတက်ပေါ်ထိတစ်ခါထဲပွေ့ချီပေးသွားမယ်”
“အို..ကိုယ်ဘာသာကိုယ်ဆင်းမယ် “
အိမ်ရောက်တာတောင်မဆင်းသေးပဲ
ပေကပ်ကပ်လုပ်နေတဲ့ သူမက
မှိုင်း ထိုသို့ပြောမှကားပေါ်ကဆောင့်အောင့်ကာ
ဆင်းသည်။
” မ မင်းမောင့်ကိုဆောင့်စရာမလိုဘူးနော်
မောင်ဆောင့်မှအမလေးမတနဲ့”
“အိုရှင် လူယုတ်မာ”
သူကိုကျိန်ဆိုပြီးရင်သူမ အနားမှာမနေရဲပေ။
အိမ်ထဲကိုပြေးဝင်သွားတဲ့ သူမကြောင့်.
ဒေါသတွေကြားကမှိုင်းပြုံးရသေးသည်။
” ကိုမှိုင်းကျွန်တော်ဒီည ဘယ်မှာ
အိပ်လိုပ်ရမလဲ”
” အဆင်ပြေမဲ့ ဟိုတယ်တခုမှာအိပ်လိုက်
မောင်ပိုင်း မင်းတို့အိမ်မပြီးမချင် “
“ဟုတ်ကဲ့ကိုမှိုင်း”
မောင်ပိုင်ကို ကဒ်ထုပ်ပေးလိုက်ပြီး
ခြံတံခါးကိုကိုယ်တိုင်သွားပိတ်ပြီး
အိမ်ထဲကိုဝင်လာလိုက်သည်။
ဧည့်ခန်းကဆိုဖာမှာထိုင်နေတဲ့ သူမက
သူကိုတွေ့တာနဲ့လှုပ်လှုပ်ရွရွ..
မှိုင်းလည်ပင်းကနတ်ကတိုင်ကိုဖြုတ်ပြီး
သူမလက်မောင်လေးအားဆွဲကာထစေလိုက်တော့
” ဟင်. ဘာလုပ်မလိုလဲ အသွင်မှိုင်း “
လှုပ်ရှားနေတဲ့လက်တွေကရပ်တန်ကာ
နေရီဘက်လှည့်လာတဲ့သူမ
ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ရုတ်တရက်..
ပြွတ့်.
အွန့်..
ဘုတ်! ဘုတ်..
ဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရတဲ့သူမ ထွန့်ထွန့်လူးကာ
သူရင်ဘက်ကိုရိုက်ပုတ်လာသော်လည်
မှိုင်း မရပ်မနားစုပ်နမ်းလိုက်တာ
သူမ အသက်ရှူကျပ်စေတဲ့အထိပင်။
” ဟင်..ဟင်..အဟွတ် “
” အသွင်မှိုင်းလို နောက်ထပ် မပါစပ်က
ထွက်ရဲထွက်ကြည့် အဲ့ဒီနှုတ်ခမ်းတွေနောက်
တခါ ငုံရမှာက မောင်ပါစပ်မဟုတ်ဘူး”
“ဟင်”
အသက်ကိုလုရှူနေတဲ့သူမ
သူအားဆက်ခနဲလှည့်ကြည့်လာတော့
မှိုင်း သူအောက်ကနဂါးကိုမေးနဲ့ဆက်
ပြလိုက်ပြီး
” မောင်… မောင်လို့ခေါ်ရမယ် ဒီညကစပြီး
မဟုတ်လို့ကတော့ မောင်ကမညှာဘူး
မပြောနဲ့နော်…အယုံရင်လဲထပ်ခေါ်ကြည့်လို့
ရတယ် “
“…..”
“အသက်ရှူလို့ဝပြီလား”
“ဟင်အင်း”
အင်ဆိုရင် နေရီကို သူတခုခုလုပ်မှာ
နေရီငိသည်။
သို့သော်…
” မဝလဲ ရတယ် မောင်အောင်ဂျင်စီပေးမယ်”
နှုတ်ခမ်းကြီးထော်ကာရှေ့တိုးလာတဲ့
သူကြောင့် နေရီ နောက်ကိုဆုတ်ရင်း
“ဟင်..ဟင်အင်း ရပြီ ရပြီ ဝပြီ”
“အဟွန့်”
အပေါ်ကုတ်ကိုချွတ်ကာဆိုဖာပေါ်
ပစ်တင်လိုက်ပြီး သူမအား သိမ်းကျုံးပွေ့
ချီလိုက်တော့.
“အို.ရှ”
မျက်ခုံတချက်တွန့်ကာကြည့်တာနဲ့
လက်ဖဝါးသေးသေးလေးက
သူနှုတ်ခမ်းကိုပြန်ပိတ်သွားပြီးညိမ်သတ်သွား
တဲ့သူမ..
ရေချိုးခန်းဘက်ဒါရိုက်သွားကာဝင်တော့
ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ထွက်လာတဲ့စကား
က သူမ ရေချိုးပြီးပြီဟု ပင်။
သို့ပေမဲ့လဲ အသွင်မှိုင်းဆိုသူက
“ထပ်ချိုး “
ထပ်တွန်မတတ်ရဲတော့တာလား
မောသွား၍ပဲလားတော့မသိပေမဲ့ သူမ
ညိမ်သတ်ကာပါလာသည်။
ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှသူမကိုချပေးပြီး
ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်တွေကိုတထည်ချင်း
ချွတ်လိုက်ပြီး သူမကိုကြည့်တော့
မျက်နှာကို အောက်ငုံ့ထားကာ ထိုအတိုင်း
ညိမ်သတ်နေတဲ့သူမ..
” မောင်ချွတ်ပေးရမှာလာ “
“ဟင်..မ..မလိုဘူး”
ရှောင်၍လဲမရပြေး၍လဲမလွယ်တဲ့ဘဝမို့
နေရီ အချိုသတ်ကာငြင်းဖို့ကြံလိုက်သည်။
မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်သွားတဲ့
သူကို မကြည့်ရဲ၍ သူမ သိအောင် မျက်လုံးကို
မှေးကျဥ်းပြီး သူကိုကျောပေးကာ ကိုယ်ပေါ်က
အဝတ်တွေကိုချွတ်ရသည်။
ချီတုံချတုံမို့ တော်ရုံနဲ့မပြီး၍ သူထံမှကျစ်
သတ်သံထွက်ပေါ်လာပြီး
” မောင်ကစိတ်ရှည်တဲ့ထဲမှာမပါဘူးနော်
မ ကိုမိုလို့အရမ်းတွေဆွဲဆန့်ထားရတာ”
“ပြီး..ပြီးပါပြီ”
နောက်ကနေမြင်နေရတဲ့ ရှင်းလင်းကျော့
ရှင်းနေတဲ့ သယမခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်း
ကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ကာ နောက်ကနေသိုင်း
ဖတ်လိုက်သည်။
“အို..ရှ..
သူမထိုသို့အော်တာမဆန်းပေ
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်
နောက်သို့စွန့်ကားနေတဲ့ သူမ တင်ပါးနစ်
လုံးကြားကို သူနရားကထောက်လိုက်၍ဖြစ်သည်။
” မနဲ့ထိတာနဲ့ မောင်စိတ်တွေကထိန်းချုပ်ရ
ခတ်တယ် ပြွတ်”
ဝင်းမွတ်တဲ့ဂုတ်ဖြူဖြူလေးကို
နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး
သူမချိုင်းအောက်ကနေ လက်သျှိုသွင်းကာ
မို့မောက်အိစက်နေတဲ့ သူမ ရင်နှစ်မွှာကို
သူလက်နဲ့တဖက်တချက် ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
အ့..
နာကျင်မှုက အသဲခိုက်မတတ်ပင်..
နေရီ နှုတ်ခမ်းလေးကိုဖိကိုက်ကာ သူလက်တွေကိုထပိ၍အုပ်ကိုင်ကာဆွဲခွာကြည့်တော့မရ..
” မောင်ကြိုက်တယ် မ ရှက်မနေပါနဲ့ “
ခါးကိုလှုပ်ရှားလိုက်တော့ သူနဂါးက
သူမ တင်ကြားကိုတိုးဝင်သွားသည်မို့
အလိုက်သင့်ပွတ်တိုက်ပြီး နေက်ကနေ
မေးစေ့လေးကိုသူဘက်စောင်းငဲစေလိုက်ပြီး
ဖိကိုက်ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို
စုပ်ယူလိုက်သည်။
ပြွတ့်..ပြွတ့်..
ပြင်းရှရှစုပ်ယူမှုတွေနဲ့မတူ
မှိုင်းလက်တွေက သူမရွှေရင်အစုံမှဝမ်းဗိုကိကနေပွတ်တိုက်ဆင်းကာ မို့မောက်နေတဲ့
သူမစည်းခုံလမှာရပ်တန့်လိုက်ပြီး
ပွတ်သတ်လိုက်သည်။
ပြီးမှ ထိုစည်းခုံအောက် အက်ကွဲကြောင်း
လေးထဲကို လက်ချောင်းတွေဖိသွင်းလိုက်တော့
အိစက်တဲ့ထိပ်သီးလေးကိုထိကိုင်လိုက်မှု
ကြောင့် သူမခြေတောက်တွေ တဆက်ဆက်
တုန်ယင်သွားသည်။
“ဟ့..ဟင့်အင်း”
နှုတ်ကသာငြင်းဆန်နေပေမဲ့
သူမလက်တွေက သူလည်ပင်းကိုဆုပ်ကိုင်
ကာဖတ်တွယ်လာသည်။
” မောင့်က မောင့်မိန်းမလေးကို
ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်”
“ဟင်..ဟင်အင်း..နေရီ”
“ရှူး”
” ဒီအချိန်က ငြင်းနေရမဲ့အချိန်မဟုတ်ဘူး
အားကုန်မယ် မောင့်ဘေဘီ “
ခေါင်းပေါ်ကရေပန်းကိုဖွင့်လိုက်တော့
ဗျောခနဲကျလာတဲ့ရေစက်တွေက
နှစ်ယောက်လုံးစိုစွတ်ကုန်ပြီး ပူနွေးတဲ့
ခန္ဓာကိုယ်တွေကအေးမြသွားရသည်။
မှိုင်း မျပ်နှာပေါ်ကရေစက်တွေကိုလက်နဲ့
ပွတ်သပ်ကာ ဆံပင်ကရေတွေကိုသပ်တင်လိုက်ပြီး သူမ ကိုယ်ပေါ်မှာစီးကျနေတဲ့ရေစီးကြောင်း
တွေနဲ့အပြိုင် သူလက်တွေက သူမရှိုက်ကြီး
ရင်ဖိုအသွယ်သွယ်ကိုပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ရင်း
မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲလှည့်လိုက်ကာ
မျက်ဝန်တွေစုံစေလိုက်သည်။
“….”
မျက်လုံးချင်းမဆုံမိအောင် မျက်လွှာချနေသော်
လည်သူက အလိုက်ကန်းဆိုးမသိ အတင်း
ဆွဲမော့ပြီး
” မောင်းနဲ့မျက်လုံးချင်းဆုံအောင်ကြည့်ပေးပါ
ဒါမှ မ မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီး
မောင်ဖီလ်းအပြည့်ခံစားရမှာ”
ဘယ်လိုတောင်မဖြစ်နိုင်လိုက်တဲ့စကားလဲ
ခွန်းတုံ့ပြန်ဖို့ ရှက်ရွံ့နေတဲ့ စိတ်ကြောင့်
နေရီ သူအား မျက်စောင်းသာထိုးမိသည်။
ဘယ်လောက်ပဲ မုန်းနေပါတယ်ပြောပြော
သူအားရုန်းကန်ချင်းမပြုမိတာကို
နေရီကိုယ် နေရီအံသြမိသည်။
ရင်ခုန်လှိုက်မောနေမှုနဲ့ သူအထိအတွေ့မှာ
သာယာနေမိတာက နေရီ ရူးနေလို့လား…..
” မ မောင်စတော့မယ်နော် “
ခေါင်းညိမ့်ပြရမှာလား
ခေါင်းရမ်းပြရမှာလာမသိခင်မှာ
နေရီ ပေါင်တဖက်ကို ဆွဲယူမြှောက်ကာ
သူခါးမှာတွယ်စေလိုက်မှုကြောင့်
ရင်တွေဒိန်းခနဲ့ခုန်မြည်ရုံရှိသေး
“ဟ့..ဟင်အင်း အ့!”
ကဲကဲသဲသဲ အချစ်ကြမ်းတဲ့
ခင်ပွန်းလေးနဲ့
အရှက်အကြောက်ကြီးရှာတဲ့
ဇနီးလေးတို့ရဲ့ ရိုမန့်အချစ်ဇာတ်လမ်း
လေးပါ 
အိမ်ထောင်ရေးဝတ္ထုမို့ အမှောင်ခန်း
များပါဝင်၍ ကြိုက်နှစ်သတ်မှ
ဖတ်ပါနော်