ကျမမှာမိန်းမသား(စ/ဆုံး)
—————————
ကျမကမိသားစုထဲမှာ အငယ်ဆုံးသမီးပါ။
ကျမအထက်မှာကအကိုနှစ်ယောက်။ကျမ၈တန်းထိ စားမယ်ကစားမယ် စာကျက်မယ် ဒါပဲသိပြီး ပျော်ပျော်ပဲဖြတ်သန်းခဲ့ပါတယ်။
၉တန်းမှာတော့ကျမကိုချစ်သူ မျက်စိကျသူ *ကိုကို* ပေါ်လာပါပြီ။
ကိုကိုက တကျောင်းလုံးမှာစာအတော်ဆူံး။ပေါ်ပြူလာအဖြစ်ဆုံး။ကို့ကို့အပိုးကောင်းမူတွေကြောင့်(အလှတောင်မပြင်တတ် ဘာမှမသိတတ်သေးတဲ့)မနူးမနပ်ကောင်မလေးရဲ ့အချစ်တွေ ကို့ကို့လက်ထဲရောက်ပြီပေါ့။
ကိုကိုက တစ်ဦးထည်းသောသား ။ တစ်ဦးထည်းသောသားတွေရဲ့ထုံးစံအတိုင်းတဇွတ်ထိုး သူဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ရမှ …..ဆိုတော့
၁၀တန်းမအောင်ခင်ပဲ ကိုကိုနဲ့လက်ထပ်ခဲ့ပါတယ်။
(ကိုယ်ဝန်လည်းရှိသွားတော့)
အိမ်ထောင်ကျပြီးတော့ သူ့အိမ်တစ်လှည့် ကိုယ့်အိမ်တစ်လှည့်နေပါတယ်။
သူ့အိမ်မှာလိုက်နေတော့ စ တွေ့ပြီ။
သူ့အမေ ကျမ ယောက်ခမက ကိုကို့ကို ကြွေပန်းကန်နဲ့ကြွေး ကျမကျ စတီးပန်းကန်နဲ့။
ကျမလည်း ဘယ်ရမလည်း ကိုကို့ပန်းကန်နဲ့လဲစားတယ်။
ဟင်းချက်ခိုင်းတယ်။
ကျမအကုန်လုပ်ပါတယ်။
ရေတွင်းရှိတော့ ရေခပ်ခိုင်းတယ်ကျမကိုပဲ။
ကျမ မခပ်တတ်တော့ ကိုကို့ကိုခပ်ခိုင်းတယ်။
ယောက်ခမက ညည်းပဲခပ်ပါအေဆိုပြီး လုပ်တော့ ကျမလည်းရေပုန်းကိုလွှင့်ပြစ်ပြီး ကျမအိမ်ပဲထွက်လာလိုက်တော့တယ်။
(ကျမက အငယ်ဆုံးသမီး အိမ်မှာဘာမှလုပ်ရတာမဟုတ်။ တကယ့်ကလေးသာသာ)
ကျမ ယောက်ခမလည်း အဲဒီကစပြီးကျမကို မျက်မုန်းကျို ု းးသွားတာထင်ပါတယ်။
ကိုကိုလည်းဆယ်တန်းဆက်ဖြေ။
ကျမလည်း ဗိုက်ကြီးတကားကားနဲ့ဆယ်တန်းဖြေပါတယ်။ဇွဲမလျော့သလို ရှက်လည်းမရှက်မိခဲ့ပါဘူး။
(ကိုကိုလည်း ဆယ်တန်းအောင်တော့ ကျမလည်းအောင်ရမယ်ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့)
တိုတိုပြောရရင် ကျမတို့ရန်ကုန်ပြောင်း။
ကိုကိုအလုပ်ရ။
ကျမက ကလေး၂ယောက်ရ။
ရန်ကုန်မှာ ကျမမိဘတွေအိမ်ရှိတော့ မိဘတွေနဲ့အတူနေရင်းပေါ့။
မိဘတွေ ကိုကို ကလေးတွေအတွက် ချက်ပြုတ်လျှော်ဖွတ်။
ကိုကို့ထမင်းချို င့်အတွက် ကိုကို့အကျီင်္ဘောင်းဘီ နက်ကတိုင် မီးပူကော့နေအောင်ထိုး ။
ယုတ်စွအဆုံး ကိုကိုစီးမယ့်ရှ ုးဖိနပ်ပါ တိုက်ပေးပါတယ်။
(မိန်းမ အမျိုးအစားများစွာရှိတဲ့အထဲကမှ ကျမဟာ ကျွန်မိန်းမ အမျို ု းအစားထဲ အပါအဝင်ဖြစ်မိပေါ့)
ကိုကို့လခနဲ့ကျမတို့မိသားစုမလောက်ငှပါဘူး။
ကိုကိုက အစိုးရဝန်ထမ်း ။အရင်ကအကပ်ရှိမှ လုပ်လို့ဝင်လို့ရတဲ့ရုံးမှာပါ။
ကျမလည်း ရွှေ နဲ့ပတ်သက်လို့တတ်ထားနားလည်ထားသူဆိုတော့ တဖက်တလမ်းကဝင်ငွေရအောင် ရွှေပေါင်ခံ ပစ္စည်းတွေလည်းအပေါင်ခံအလုပ်လုပ်ပါတယ်။
သားနဲ့သမီးအတွက် အူစို ဝမ်းဝ ကိုက ိ့ုလည်း ကော့နေအောင်ဆင်လို့ရတယ်လေ။
တနေ့သားးးးး
ရပ်ကွက်ထဲက ကိုကိုနဲ့တရုံးထည်းလုပ်နေတဲ့သူဆီက သတင်းဆိုးကြားမိတယ်။
ကိုကိုက ရုံးက အပျိ ု ကြီးတစ်ယောက်နဲ့ဖြစ်နေတယ်ဆိုပဲ။
ဟင်းတွေလည်း(ဆိတ်သား အမဲသား ငါးသလောက်ဥ ကြက်သား) ကိုကိုစားဖို့အတွက် ယူလာဆိုပဲ။
(ကိုကို့မေးတော့ မဟုတ်ပါဘူးတဲ့။ရုံးဆိုတော့ ဒီလိုပဲစုပေါင်းစားကြတာတဲ့။)
မိသားစုရှိတော့ ကိုကိုဒီလိုလုပ်မယ်မထင် ယုံကြည်ခဲ့မိပါတယ်ကိုကို။
နောက်ပိုင်းကျ ကလေးတွေနဲ့အိပ်နေရတာ ကျပ်တယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်နဲ့အိပ်ယာခွဲအိပ်တယ်။
ခရီးတွေထွက်ရမယ်ဆိုပီး ခရီးခဏခဏထွက်တယ်။
ယုံကြည်လျှက်ပါပဲ။
တနေ့ မှတ်မှတ်ရရ တနင်္ဂနွေနေ့။
ကိုကို့လစာအပြည့်မရတာနဲ့ပတ်သက်ပြီး စကားလေးအခြေအတင်ဖြစ်တာနဲ့ကိုကိုက အိမ်ကထွက်သွားတယ်။
ကျမလည်းစိတ်မကြည်တော့ စိတ်ပျေလက်ပျောက် ကလေး၂ယောက်လက်စွဲပြီး ကိုယ့်မွေးရပ်မြေ အညာက အကိုဆီထွက်လာလိုက်တယ်။(နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်)
ကိုကို့အမေလည်း အ့မှာရှိပါတယ်။
ကိုကို့အမေက သားလေးရှင်မပြုရသေးတော့ ရှင်ပြုပေးမယ်ဆိုပြီးသားလေးကိုခေါ်သွားတယ်။
အဲဒီမှာ သားလေးက ကိုကို့အမေရဲ့စာတွေကိုတွေ့ပြီးကျမကို လာပြပါတယ်။
*
*သား*
မေမေလည်း သားတို့နဲ့အတူနေချင်ပြီ။
သူဇာနဲ့သားရဲ့ဇာတာတွေ အကုန်စစ်ပြီးသွားပြီသား။
ဒီမိန်းမယူရင် ငါ့သားကြီးပွားလိမ့်မယ်။
ဟိုမိန်းမက အိပ်ပေါက်နဲ့ဖားကောက်။
သားသမီးတွေသာဂရုစိုက်တာ မင်းကိုတော့ သူ့သားသမီးတွေလောက်မှ ဂရုမစိုက်တာ။
သားသာ ကောင်မလေးကို မြန်မြန်ယူလိုက်တော့။
မေမေရှေ့လ လာခဲ့မယ်။
*သားရဲ ့မေမေ*
စာတွေကတော့များကြီး
ယောက်ခမရေးတဲ့စာ
သူဇာဆိုတာ သူ့ရုံးက သူ့နဲ့ဖြစ်နေတဲ့အပျိ ု ကြီးမမလေ။
ကျမ မှာယူကြုံ းမရ။
ယောက်ခမကတောင် ဇာတာစစ်နေတာ ကျမ ကသာ ယုံကြည်ပြီး ကျွန်တယောက်နီးပါးပြုစုလိုက်ရတာ။လုပ်လိုက်ရတာ။
ယောက်ခမက အတ္တ သူ့သားမှ သူ့သား။ သူ့ဥမှ သူ့ဥ။
ကျမ ရန်ကုန်ပြန်လာ။ ကိုကိုနဲ့ကွာရှင်းဖို့လုပ်။
အဲဒီတုန်းက ကျမအသက် ၃၀စွန်းကာစပါ။
အ့လိုကျတော့ ကိုကိုက မကွဲနိုင်ဘူး။ကွာရှင်းလက်မှတ်မထိုးနိုင်ဘူးဆိုပြီး ပြန်ကပ်ပြန်တယ်။
ဟာဟ
ကိုကိုရုံးမသွားတာနဲ့
ဟိုမိန်းမက အိမ်အထိလိုက်လာတယ်လေ။
အရမ်းရီချင်တာပဲ။
(မယားကြီးက မယားငယ်ဖြစ် မယားငယ်က မယားကြီးဖြစ်နေတဲ့ကိန်း)
မယားကြီးတွေမှ လိုက်လာရဲတာလေ။
သူနဲ့ပေါင်းရင် သားလေးတောင်ခေါ်ထားမယ်ဆိုပဲ။
ပါးလည်းရိုက်မလွှတ်ပါဘူး။
ယောက်ကျားတစ်ယောက်ကို မိန်းမနှစ်ယောက်ပြိုင်လုရလောက်အောင် ကျမသိက္ခာတွေမဲ့မနေပါဘူး။
ကိုကို့ကိုယုံကြည်ခဲ့မိတယ်။
ယုံကြည်ခဲ့ခြင်းတွေကို စော်ကားသစ္စာဖောက်တယ်။
တော်ပါပြီ ဒီဘဝ။
မိန်းမသားပေမယ့် ကိုကို့ထက်သတ္တိရှိတယ်။
မိန်းမသားပေမယ့် ကိုကို့ထက်အရှက်ရှိတယ်။
မိန်းမသားပေမယ့် ကိုကို့ထက် သိက္ခာရှိတယ်။
ဘဝလောကဓံကို ဘာမဆိုရင်ဆိုင်ရဲတဲ့သတ္တိ အပြည့်နဲ့ကိုယ့်လမ်းကိုယ်ဖောက် သားနဲ့သမီးလက်ဆွဲ ဆက်လျှောက်တော့မယ်ကိုကို။
ကျမဘဝ ကိုကိုမလိုအပ်တော့ဘူး။
ဘာမှနားမလည်သေးတတ်တဲ့ မိန်းကလေးငယ်တစ်ယောက်ကို ကိုကိုချစ်တတ်အောင်သင်ပေးခဲ့တယ်။
လောကဓံဆိုတာ ဒါဘာလား ဆိုတာ ကိုကိုသင်ပေးခဲ့တယ်။
သစ္စာမရှိခြင်း ဖောက်ပြန်ခြင်းဆိုတဲ့အရသာဟာ ခံရသူအတွက် ခါးသီးလွန်းလှတာကို ခံစားကြည့်စေခဲ့သူကိုကို။
ဘဝဆိုတာ လက်တွေ့မှာ ဒါပဲဆိုပြီး ချပြခဲ့တဲ့ကိုကိုရေ ဝတ္တရားကျေလွန်းလှပေါ့။
ခုနေခါမှာတော့…..
ကျမဟာ အပေါင်ဆိုင်ဖွင့် သားနဲ့သမီးကို လူတန်းစေ့ထားရင်း ဘဝကိုအံတု ရဲဝင့်စွာ ရင်ဆိုင်ကျော်ဖြတ်ရင်းးးးးးးးးး
ဒီဘဝမှာ ကိုကိုနဲ့တွေ့တာ နောက်ဆုံး နောင်ဘဝများမှာလည်း ကိုကိုနဲ့ဘယ်တော့မှ မတွေ့ပါရစေနဲ့တော့။
(ရင်ထဲကဆုတောင်းရင်းးး)
ကိုကို့လို သစ္စာဖောက်ဖျက်သူ ကိုကို့အမေလို အတ္တများနဲ့သာဖွဲ့စည်းထားတဲ့ ကိုယ့်မိသားစုရိပ်မြံ ု ကို ဖျက်ဆီးတတ်တဲ့ သူတွေနဲ့ဘဝဆက်တိုင်း မတွေ့ရပါစေနဲ့တော့။
**ကွယ်ရာခြေရှုပ်
သစ္စာဖြုတ်လို့ကတော့
ပုဆိုးစဆွဲ ဒူးထောက်တောင်းပန်
မျက်ရည်ကျ အသနားခံ
မိန်းမတွေထဲ
က်မ မပါ။
ထမီကို တံခွန်လုပ်
လေလွှင့်ပြီး
ကောင်းကင်ထက်
ဝဲပျံ လွှတ်မည့်မိန်းမ။
ဘာမှတ်လည်း။***
#ကျ မ မှာမိန်းမသားပါ။
အတွေးစာစုလေးပါ။
စံဌာနီထွန်း